Bir ömrü birlikte yaşamak, acıları ve sevinçleri paylaşmak, topluma iyi bir nesil kazandırmak için Esasen Hiç kimse mutsuz olmak ve hayatı kendisine zehir etmek için evlenmez
Başlangıçta herkesin güzel idealleri olur,
Mutlu olma hayalleri kurulur
Bu idealler ve hayaller evlilik sürecinde şu veya bu şekilde çoğu zaman gerçekleşmez.
Bu sefer yaşam ızdıraba dönüşür. Duygular körelir Zevk almaz olursun hayattan, derin bir yalnızlık ve pişmanlık kaplar yüreğini Tek teselliniz çocuklarınız olur Evlilik öncesi kendiniz için kurduğunuz hayaller ve gerçekleştirmek istediğiniz idealler bitmiştir Sadece çocuklarınız hatırına bile bile lades dersiniz yaşadığınız hayata
Çoğu kez çözümsüz kaldığınızı hissedersiniz.
Boşanmak, çözüm değil
Evli kalmak, çözüm değil
Çocuklarınızı düşünürsünüz
Bitmeyen kavgalarda canından bezen çocuklarınızı
Sizlerin geçimsizliği arasında sıkışıp kalan çocuklarınızı...
Babanın yanına gittiğinde babasına hak veren, annesinin yanına gittiğinde annesine hak veren ve İkinizin arasında ezilip kalan çocuklarınızı
Mutlu bir aile gördüğünde gözleri dolan çocuklarınızı
Ve soruyorsunuz
Bu Tartışma ortamında büyüyen çocuğumun ruh sağlığı nasıl olur
Şayet Boşanmış olsam çocuğumun ruh sağlığı nasıl olur
Her iki durumda da Kişiliği nasıl gelişir Ne gibi travmalar yaşar
İleride Kendisi de bir aile kurduğunda bu yaşanmış olaylar onu nasıl etkiler
Ve kendinizi düşünürsünüz
Saygı ve sevgin kalmadığı, yürümeyen bir evliliği Bir ömür mutsuz kalma adına, çocukların hatırına sürdürmeler
İleri ki yıllarda canınıza tak ettiği zaman boşandığınızda, keşke baştan boşansaydım demeler ve geç kalmış pişmanlıklar
Bir kez daha denemek adına film şeridi gibi tekrar tekrar başa almalar ve yine yorulmalar yine tıkanmalar
Aşk kelimesini sevgi kelimesini duyup ta gizlice gözyaşı dökmeler Sizin için uzak ve derinde olan duygulara
Boşandıktan sonra sizi bekleyen puslu hayatı göz önüne getirmeler
Böyle mi yaşasam?
Ayrılsam mı?
Düşünürsünüz geceler boyu, cevabını bulma umudu ile altında yıkılıp kaldığınız soruları Hangi çözümün eteğine tutunacağınızı
Eliniz kolunuz bağlanır, çıkmaz bir sokağa kilitlenmiş gibi hissedersiniz kendinizi
Karar verme yetinizi kaybedersiniz. Kararsızlık ruhunuzu kemirir durur
Evliliğe kolayca evet dediğiniz gibi ayrılığa evet demek kolay olmuyor
Ancak yaşadığınız hayatın içinde nefes alamaz duruma gelmişseniz; evlilik gibi boşanma da hayatın bir parçasıdır, tabi ki ayrılmak en doğrusudur.
Ama henüz birazcık nefes alabiliyorsanız, henüz sabır taşınız çatlamamış ise devam etmek daha mantıklı Şöyle bir şey yapabilirsiniz bir seher vakti ruhunuzun en dingin olduğu zamanda bir kâğıt kalem alın elinize Boşanma sonrası yaşayacağınız muhtemel sıkıntıları güzelce düşünüp yazın, sonrada evli iken yaşadığınız sıkıntıları yazın ve karşılaştırın eğer boşanmadan sonra yaşayacağınız sıkıntılar, evlilikte çekilenlerden daha fazla çıkmış ise evliliğe devam edin
Bazı dertler vardır ki çetrefillidir çözümü çok zordur. Eğer sizde evliliğinizi çözümsüz bir dert olarak görüyorsanız yani boşanma ve evli kalma düşünceleri arasında bocalıyorsanız ve ömrünüz de bu şekilde geçip gidiyorsa sizin için sıkıntılı olan bu evliliği;
Sakat bir yanınız olarak kabul edin.
Allahtan gelen sınama amaçlı bir sıkıntı olarak düşünün.
Kaderimdir diyerek sabredin dua edin
Kim bilir belki dualarınız kabul olur hayatın gölgesinde değil de bizzat hayatın içinde yaşarsınız
evlenirken kolayca evet dedigimiz gibi ayrılırken evet demesi biraz zor oluyor.devamlı kavga ve huzursuz ortamda büyüyen çoçugun ruh saglıgı bozuk oluyor, bütün yaşamınıda etkiliyor olmayacaksa en güzeli biran önce boşanmak.
bencede en guzeli ayrilmak, Su-PERISI ninde soyledigi gibi kavga ve tartisma ortaminda buyuyen bir cocugun ruh sagligi bozuk olur
ve kisi bir omur boyu mutsuzluguda goze almamali
EVET ENGÜZELİ DİYORSUN AMA ELİN KOLUN BAGLI İSE AŞAGI TÜKÜRSEN SAKAL YUKARISI BIYKSA NE OLACAGINI BİLMEDEN YAŞAMAK NEDİRKİ YARIN NE OLACAK ACABA YANİ ACABALARLA YAŞAMAK ÇOK KÖTÜ YA DUYDUGUN GÜVENİN BİTMESİ
boşanmalar resmi yada gayri resmi resmi beraberlikler fark etmeksizin en çok çocukları etkiliyor. çocuk hatırına sürdürmeyi herkes düşünüyor ama çocuklar tartışma dolu bir ortamda hatta bazen ağır şiddet sahnelerini izlemek zorunda kalarak büyüyorlar. ve neticesinde kendine güveniz, içe kapanık kişilikler gelişiyor. eğer ilişkiler kurtarılamıyorsa kişileri kurtarmakta ve tarafların eşlerin birbirlerini özgür bırakıp mutluluklarını aramakta fayda var derim. ancak bu trvmalar atlatılırken kendinizle beraber çocuğunuzun mutluluğunu sağlamak anne ve baba sevgisinden aşırıya kaçmamak kaydıyla mahrum bırakmamak gerekir. en önemlisi eşlerin hayatına girece yeni bir eş konusu çocuklar için en zor alışılacak durum konuda çok dikkatli olunması gerekiyor bence. saygılar