Ben seni bir sonbaharda kaybettim
Yorgundun besbelli, tutunamadın
Yaprak misali döküldün hayat ağacından
Ecele yenildi bu mavi sevda
Yıkılmış bir şehir bıraktın ardında
Sokaklar ıssız, caddeler bomboş
Geceler çıldırmış, yıldızlar sarhoş
Yağmur bile bir başka yağıyor
Yerde ben gökte bulutlar ağlıyor
Ne zor şeymiş seni sensiz yaşamak
Her doğan yeni güne sensiz başlamak
Zannetme ki yerin dolacak
Yüreğin artık yüreğimde yaşayacak
Söz verdi sana bu can, yıllar geçse de
Bu kalp seni unutmayacak...