Hani bazen olur ya Hic beklenmedik bir anda aklina gelir Dusunursun, dusunursun Saniyeler, dakikalar, saatler gecer, ama, sen haala dusunursun. Once mazideki anilar gelir aklina ve sonra gelecegini onunla planlamaya baslarsin. Hersey dort dortluktur hayallerinde cunku icinde o vardir. Sonra eline alirsin kalemi ama yazacak birsey bulamazsin. Kelimeler yetersiz kalir anlatmaya icindeki o duygulari. Yine saatler su gibi akip gecer ve bir bakmissin koskocaman gece gunese merhaba demis bile. Yine gozlerin henuz kapanmadan sabah oldugunun farkina varirsin. Bir geceyi daha onsuz ama onunla gecirdigine inanamazsin. Ama yinede ister istemez haala onu dusunursun.
Neden diye sorarsin kendine ama cevabini sen bile bulamazsin. Hersey ondan ibarettir, Onsuz hayat dusunemezsin. Aradaki onca mesafeyi unutup yaninda olmak istersin fakat imkansiz oldugu aklina gelince yikilirsin. Uzaklarda olmasina dayanamazsin, uzulursun. Elinden birsey gelmez, sabredersin, beklersin. Tipki, simdiye kadar yaptigin gibi. Onsuz gecen onca senelere kahredersin ama yinede beklersin. Cunku baska bir caren olmadiginin bilincindesin. Imkansiz oldugunu bildigin halde sanki yanindaymis gibi hissedersin. Ozlemlerine ozlem katarsin. Icin yanar, gozlerin dolar ama aglayamazsin. Ve caresiz, sadece beklersin.