baştan aşağı yangın yeri
gövden ve şalkın
koyu kızıldın kadın..
şehirleri yok eden alevlere namzet
azametliydi
korkunçtu
şehvetliydi adın..
bir ucundan tutuştu çarşaf
kudurmuş bir aşkla odayı yaktın
ve ölesiye sevişince
öylesine narin
çocuk
ince
alev alev büyüyordu gece..
2.
sağrısında teninin
duyulmaz sabah serinliği..
korkuyorum açmaya gözlerimi
bu soğuk..tanrım!
tanıyorum:
yokluğunun ölü gölgesi
ah yine yine ve hep
göğsümde bulduğum ihanetin yakılmış imi..
3.
mıhlanmış bir cesettir evi
kaskatı ağlar ne ki
kuyruğunu kısmış
köpeğindir artık
terkindeki çimenleri yeniden
yeniden sular
lanetinin hercai kölesi
Gözbebekleri..
Gözbebekleri..
GÖZBEBEKLERİ!!