orada kaldık
öteki mevsimden bir geceydi – kayıptık
ince bir kırmızı gibiydik
intihar ediyorduk
boşluğa konuşan hatiplerdik
aşkımızdı bütün konuştuğumuz
söz dönüp dolaşıp geri dönüyordu tekrar
seviyorduk
bu sevgi
uçurum gizleyen bir şey oluyordu
sevişiyor intihar ediyorduk
çıplaklıktık
bir o kadar da karmakarışık
bir o kadar da uygun
geldik gidiyorduk işte
aşk intihardır diyorduk
intihar ediyorduk