Kainatın en ağır yükünün hasretlik olduğunu,yağmur yemiş bir gecenin sabahında,yüreğimin vurgun yediği gün anladım...
Çünkü o gün,yeryüzünün bütün hüzünlerini yüreğime yükleyip bir nehir gibi akıp gittiğin gündü...
Çünkü o gün güneşin dalgın baktığı o güzel gözlerinden mahrum olduğum gündü...
Yokluğunun gözlerimin içine devrilmiş kocaman bir dağ olduğu gündü...
Hayat çiçeğimin yapraklarına solduğu umutlarımın zaman değirmeninde eridiği gündü...
Çünkü o gün karanlıklarını yüreğime bırakan gecenin zırhını parçaladığım gündü...
Ve çünkü o gün ,her atışı senin için olan kalbimin avuçlarımda öldüğü gündü...
Ey benim nazenin yıldızım,şimdi sensiz nasıl perişanım bir bilsen...gönlümün semasından ansızın akıp gittiğin günden beri acılarla aynı yaştayım...
Acaba şimdi hangi kuş benim kadar çaresizliği taşır kanatlarında?..
ne yazık ki,şu dakikalar bir yağmur bulutunu sancısıdır gözlerime konaklayan...bir ağlamak bir ağlamak çöktü ki içime...
Hatıralarım göz pınarlarımda ıslanıyorken,zaman hıçkırıklarımın rengine büründü...
Soğuk gecelerde kucağını yorgan edindiğim annemin beni dünyaya getirdiği günden bu yana yüreğim hiç bu kadar çaresiz,gözlerim hiç bu kadar yağmurlu olmadı...
Beceremiyorum artık ilham perilerimi de birileri çaldı.
En iyisi gecenin koyu karanlığına kaptırmamak kendini,yazıyı uzatmadan bitirmek hissettiklerimi,en basit haliyle özetlemek gerekirse seviyorum seni,daha ne diyeyim ki...
En iyisi gecenin koyu karanlığına kaptırmamak kendini,yazıyı uzatmadan bitirmek hissettiklerimi,en basit haliyle özetlemek gerekirse seviyorum seni,daha ne diyeyim ki...
Seni Seviyorum Demek Zor Değildir Özetteki Gibi..
Emeğine Yüreğine Sağlık Ablam..
En iyisi gecenin koyu karanlığına kaptırmamak kendini,yazıyı uzatmadan bitirmek hissettiklerimi,en basit haliyle özetlemek gerekirse seviyorum seni,daha ne diyeyim ki...
En iyisi gecenin koyu karanlığına kaptırmamak kendini,yazıyı uzatmadan bitirmek hissettiklerimi,en basit haliyle özetlemek gerekirse seviyorum seni,daha ne diyeyim ki...
Hayat mektebinde,
Kabuk bağlamış yaraya inat nefes almayı,
Karanlığa inat,
Bir mum ışığında yaşamayı öğrendim .
Öğrenemediğim tek bir şey vardı;
Unutulduğumu bile bile
Ölümüne severken unutmayı öğrenemedim.
Kuru ekmekle,
Tuza banıp karın doyurmayı,
Sırtımdaki kamburuna inat
Hayatla her an savaşmayı öğrendim.
Öğrenemediğim tek bir şey vardı ;
Gelmeyeceğini bile bile
Yetim yüreğimle sensiz yaşamayı öğrenemedim.
Her karanlık geceden sonra
Aydınlık bir sabaha uyanacağımı,
Nehir olup aksa da gözlerim
Bir gün güneşle kuruyacağını öğrendim.
Öğrenemediğim tek bir şey vardı;
Dönmeyeceğini bile bile
Mavilere sensiz kanatlanmayı öğrenemedim. ALINTI