Acılarla sulanır hergün yürekleriniz
Ömrünüz bir kelebek ömrü kadar kisadir bazen
Çocukluk nedir zaten bilemezsiniz
Sizler karanlik dünyanin çocukları
Hergün bir can daha alınır yanınızdan
Sizler cennetin varislerisiniz
Attıgınız her taş düşmana mermiden beter gelir
Yüreginizi imaninizi koyarsiniz ortaya
Korkar sizlerden ,zalim karanlik dünyanin çocukları
Herkes gezmeyi ögrenirken
Sizler koşmayı öğrendiniz
Herkes eğlenmeyi öğrenirken;
Sizler aglamayi öğrendiniz karanlik dünyanın çocukları
Kelimeler yetmez sizleri anlatmaya
Her birinizin üzerimizde hakları var
Cennetin varisi gül kokulu yürekler
Sizler karanlik dünyanin çocukları
Birgün sizde öğreneceksiniz
Sizde rahat uyku uyuyup gezeceksiniz
Umutlar hep sizlerin olsun
Rabbim hepinizi korusun
Sizler karanlik dünyanin çocukları
Ayrılığa yazılan sayfalarca şiirden sadece bir tanesi olacak belki de
Özlem kokacak satırlarda
Yıkılan hayaller tutulmayan sözler gelecek akla satırları okudukça
Vurgun yemiş iki yüreğin o feryadı olacak birde
Düşlerin sahte olduğu dünya hayatının yalan olduğu
Her aşkın son bulabileceği gelecek belki de
Sevenlerin yürekleri pahasına da olsa sevdiği
Sevdaların bile son bulacağı gelecek belki de
Açılan her yaranın tedavisi için belki de farklı yürekler kendini ortaya koyacak
Sevgi denilen o duyguyu belki başka yüreklerde bulacaksın
Ama ne olacak ki sanki
Kaç gün sürecek bu dünya sürgünün daha
Ne kadar daha yaşayacaksın şu fani dünyada
Herkesin seni senle bırakıp gideceği gün gelmeyecek mi hiç
Sadece beyaz kefenden başka dostun kalacak mı ki
Yoldaşların sen bilmesen de üstünde yürüyen böcekler olmayacak mı?
Her şiir aşk kokar buram buram
Ama ben ölüm koksun istedim satırlarım
GELECEGİ KESİN OLAN ÖLÜM
Her gün yaşamayı öğrendiğimiz gibi....
Ölmeyi öğreniyor birileri...
onlar daha çocuk ölüm çok ağır bir oyun !
Yüreğine sağlık arkadaşım..
sanırım bir şiiriniz daha vardı paylaştığınız...
Bu bölümde kural gereği tek başlık altında yazabiliyoruz..
Moderatör arkadaşlarımız ilgileneceklerdir...