Bu defa hazırım...
Birkaç defa yordum seni fakat
İnan bana bu sonuncusu
Bu defa basıp gideceğim.
İlk gelen uçakla,
İlk kalkan vapurla,
İlk geçen otobüsle...
Ve hayatına ilk giren kişi,
Beni fark etmeyecek bile
O geldiğinde, gideli çok olmasa da
Yıllardır uğranmamış bir dağ evi gibi
Boş, dağınık ve birilerini bekleyen bir kalple karşılaşacak
Giderken hiçbir iz,
Hiçbir kalıntı bırakmayacağım.
En fazla gittiğim gece ya maziyi düşünürsün,
Ya buruk bir tebessüm.
Beklide birkaç damla yaş
Sonra ne hayalimi göreceksin,
Ne adımı duyacaksın
Yüzümü hatırlamayacaksın bile
Boyum kaçtı?
Şişman mıydım zayıf mı?
Gözlerim ne renkti?
Ne yer ne içerdim?
Nerede otururdum?
Var mıydım yok muydum?
Sadece bir gece hatırlayacaksın
Ertesi gün doğan güneşle birlikte
Yeni hayat...
Belki yeni aşk,
Beklide ..
Bana ne kimim ki ben
Niye düşünüyorum ki
Sen beni hatırlamazken.
Neden seni görüyorum her yerde
Neden her durakta bekliyorsun?
Neden!
Neden çıkmıyorsun hayatımdan
Sana en son elvedayı ben etmiştim
Sende;
'' Gidene gitme der miyim,
Terk edip gideni ben ister miyim''
demiştin..
Merak etme yeni gelen kişi
Bir zamanlar orada benim olduğumu hiç anlamayacak
Zaten istenmediğim yerde de duramam
Ki
İşte bindim bir uçağa
Yendim yükseklik korkumu
Bulutların içinde, kuşlar gibiyim
Göç ediyorum
Kim bilir nereye
Az kalsın kaçırıyordum vapuru
Neyse ki yetiştim
Dalgaları yarıp geçiyoruz
Adeta bir balık gibiyim
Bir olta çekiyor,
Nereye bilmiyorum..
Son kalkan otobüse bindim az önce
Bilirsin ki trafiği seyretmek çok hoşuma gider,
Vızır vızır geçen farklı hayatları seyrediyorum
Cam açık, yağmur yağıyor saçlarıma,
Islanıyorum...
Hayatla ölüm arasındaki ince çizgi bu olsa gerek
Son nefesimi verdim az önce, artık yaşıyorum
Bir hayat daha geçiyor önümden, alışamıyorum
Bir tepeden seyreder gibi güneşin batışını,
Yavaş yavaş kaybolup gidiyorum kalabalıkların arasından
Bir küçük çocuk çıkıyor karşıma,
Herkes biranda kayboluyor
Bir adam, küçük kızın babası
Sonra bir kadın, dünya harikası
Meçhul bir yolcunun gönül yarası
Ve... Kalp ağrısı