Büründüm gecenin karanlığına..
Sensizligin sensiz ve derin acısında.. Kayboluyorum..
Gözümün önünde parlayan gözlerin..
Ve aklımda yine.. Bir tek sen..
Unutuyorum tüm dünyayı..
Dünyayla insanları.. Insanlarla doğayı..
Yani..Yaşamayi..
Yaşamak sendin çünkü..
Solunan her nefes.. Içilen her damla suydun..
Sevmek Sendin..
Sevilmenin hasretini yanında getirsen de..
Gülmek sendin..
Bir gülüşün bedelini binbir gözyaşıyla ödetsen de..
Her seydin...
Ve.. Yine sensizliğin sonsuz acısında kayboluyorum bu gece..
Hicbir seyin farkında olmadan..
Tüm dünyadan elimi ayağımı çekmişim..
Ve Yalnızım.. Tek Basımayım..
Etrafımda milyonlarca insan olmasına ragmen..
Yalnızım.. Cünkü..
SeNSiZiM..