Hz. Davud, Yakub aleyhisselâmın oğlu Yehudanın soyundandır. İsmail aleyhisselâmın vefatından sonra, kendisine peygamberlik verilmiş ve kayınpederi Talutun ölümünden sonra da İsrail Oğullarına hükümdar olmuştur.
Hz. Davuda verilen "Zebur" adlı kitap, hep öğütlerden, iman esaslarından ve dualardan ibarettir. Şeriata ait hükümleri kapsamıyordu. Kendisi de, Musa aleyhisselâmın şeriatı ile amel etmiştir.
Davud aleyhisselâmın çok hoş bir sesi vardı. Zeburu okudukça, dinleyenler pek ruhanî zevklere dalardı. Bir mucize olmak üzere, mübarek elleri ile demiri mum gibi yumuşatır ve demirden zırh yapardı. Kendi elinin emeği ile yiyeceğini kazanırdı.
Bir Rivayette ise, Rasûlullah (s.a.s.) söyle buyurmuştur: "Allahu Teâlâ ya en sevimli oruç, Dâvûd (a.s.)in orucudur. O, bir gün oruç tutar, bir gün iftar ederdi. Allaha en sevimli namaz da Dâvûd namazı idi. O, her gecenin yarısında uyur. Üçte birinde nafile namazı kılardı. Altıda birinde de yine uyurdu."
Devlet hazinesinden para almak istemezdi. İnsanlara daima öğütler verir, adaletle hüküm vermeye çalışır dururdu. Kudüs şehrini fethederek kendisine başken yapmıştır. Umman beldelerini, Halebi, Nusaybini, Ermenistanı ele geçirmiştir. Kırk sene hükümde bulunduktan sonra yetmiş yaşında vefat etmiştir.