Kadın adamı çok seviyordu...
Yemyeşil ovalarını verdi adama
Yaşam fışkıran.
"Beni seviyor musun?"
"Evet" dedi adam...
Güneşini, ayını verdi kadın
Yıldızları taktı bir bir adamın omuzlarına...
"Beni seviyor musun?"
"Tabi" dedi adam...
Kadın çağladı
Gürül gürül akan pınarını verdi adama.
"Beni seviyor musun?"
"Elbette" dedi adam...
Kadın bağlandı
Yaşam ipini adama verdi.
Bir oldular tek oldular adamla.
"Beni seviyor musun?"
"Biliyorsun" dedi adam...
Kadın dağlarını verdi adama
Tırmandılar doruklara.
"Beni seviyor musun?"
Aşağılara baktı adam zirveden.
Başkalarını gördü
Sustu adam...
Ağladı kadın...
Gözyaşını verdi adama
Almadı adam...
Kadın onurunu verdi adama
Şaşırdı adam...
Sordu yine usulca kadın
"Beni mi seviyorsun?"
"Onu da seviyorum seni de" dedi adam...
Sustu kadın...
Verecek bir şeyi kalmadığında...
"Senin yüreğine ihtiyacım var" dedi adam
Başkasını sevebilmek için...
Çıkarıp yüreğini verdi kadın.
Korktu adam...
"Beni sevmiyor musun?" dedi adam.
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı...
cok bir sey istemiyoruz aslında yuregine verdigin zaman zaten dıger hepside onunla birlikte karsı tarafa geçiyor.Gerçekten paylaşım için çok teşekkürler ağzına sağlık yureğine sağlık yaa
__________________
Hayatta varolduğu için düşlenen şeyler vardır ve düşlendiği için varolacak şeyler ..
Yazan yüreğe sağlık.
Paylaşımın için teşekkür ederim KaRaKıZ
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı...
evet herşeyini vermişti kadın, sevdiği adama
Ne için...?
Ne içindi bütün bu fedakarlıklar...
Kendinden vazgeçmeler...
Her şeyi göze alacak kadar...
Yazımı kısa, anlamı uzun ve sade
"sevgi"
Nefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğimNefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğim..
Nefes alamadığım bir zamanın kuytusundayım
Herşey öyle sessiz ve terkedilmiş ki
Konuşsam yalnızlığım gelir aklıma
Yıldızları seyrederim ben de
Bin yıllar uzak ama bir o kadar yakın yıldızları
Ellerim üşüyor ve bedenimde bana ait ne varsa
Titreyen bedenimin çaresizliğinde kayboluyorum
Yavaş yavaş tükeniyor bildiğim ezgiler
Şahin bakışlı insanları arıyor gözlerim
Aşk diye bildiğim heyecanların eksikliği
Eksilmişliğimleyim
Zaman en iyi ilaç derlerdi
Acılarını denizlere göm
ve unut sahipsizliğini
İçimdeki bütün sesler sustu
Canımı acıtan birşey var
Bildiğim ama adını bile söyleyemediğim
birşey kaldı senden bana
Keşke bırakmasaydın satırları arkanda
Okuyamasaydım seni
Yalnızlığımda özleyeceğim yapraklar olmasaydı
ve hiç bir baharı yaşamasaydı gönlüm
Sen her gittiğin şehirde bıraktın yalnızlıkları
Acıttın kendini ve serseri zamanla dost
kavurdun tüm toprakları
Baharı sevmiyorum artık
Sararmış yaprakları da öyle
ve bütün aşk şarkılarına lanet okuyorum şimdi
Suskun ve yalnız sokakları sevmiyorum
ellerimin üşümesini...
Özlemlerimi Zeusun asasına yükledim
ve kırık kuş kanatlarını topluyorum sokaklardan
benim de kanadım kırılana
ölümü yalnızlığımdan kurtarana kadar
susuyorum artık
Satırların konuşmaktan vazgeçtiği güne kadar
Zamanı en iyi ilaç göreceğim
ve bütün denizlerin sahibiyim ben
seni denizlere gömeceğim
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı...
cok guzel bir paylasim olmus yureginize saglik...