Hayatım siyahla beyaz arasında
Hiç tam beyaz olamadı daha..
Hiçde karanlığa boğulamadım
Ama arada bir oran var ya ben onu anladım.
Bu dünya üzülme sevinme yeri değil,
Öyle bir dünya ki, ben farkında değilim, kimsede değil;
Kimse her dakikada sınavda oluşunun farkında değil...
Tarih hocam her zaman tarih siyah ve beyazdan ibaret değildir, hatta hiç siyah ve beyaz yoktur; Koyulukları farklı griliktedir der. Birgün bizde bu çizgi arasında kaybolup gideceğiz.. Ya ''Koyu Gri'' olacağız ya da ''Açık Gri'...
Bunları anlatmaya çalışmıştım böyle daha açık oldu sanırım.
Çok teşekkür ederim; yalnız büyük değil küçük şair olmalı değil mi =). Öyle alışmışım bunu kabul edemiyorum =D.
Hocan doğru demiş.. ben de iddali konuşanlardandım.. ne derdim bilsen..
insan hiç orta halli olur mu.. ya beyazsındır ya kara..
bunu daha çok kendime derdim asla ikileme düşmem diye..büyük konuşmanın bedeli işte yada bir nevi betona çakılma hissi veren bir uyanmışlık..
ha bir de ben hüzün okudum yazdığında o yüzden demiştim yoksa sen gri olmayı şimdiden bildiysen büyüksün küçük şair büyüksün.. hepimizden hem de ..
tamam küçük derim ben yine ...ama anlamı büyükse insanın bu küçük kelimesiyle küçülmez ki
açıklaman için teşekkürler küçük tatlı şair
Çok çok teşekkür ederim yalnız hakettiğimi düşünmüyorum. O kadar güzel şeyler yazıyorsun ki şu anda konuşmak için bin türlü yalan uydurmak istiyorum =)
Ben de hakkettiğine eminim ama.. senin yaşında belki şiir nedir bilmezdik bile.. bu olgunluğun yeter bu fikri edinmemde..
nasıl hakettim o zaman ben çok güzel yazıyorsun demeni ben küçük kardeşimle sohbet ettim sadece..
karşılaşırsak eğer uzun uzun konuşalım bir gün ..uydururuz ikimizde birşeyler
Hayırlı Kandiller Ayşegül..
Bugün son kez nefes alamadım,
Son kez yokluğuna dayanamadım...
İlk defa sana değil, kendime kıyamadım
Ben sende ilk kez sona vardım..
...
En sonunda unutmaya yelteniyorum seni,
Acılarımla yüzleşmemeye karar kıldım, ebedi..
Seninkisi en farklısından farklı bir mabetti.
Varlığıyla biricik yokluğuma kahretti..
Elveda son kez anılan, kimsesiz sevgili...
Gitmek zaten gidememekti...
Koştum... Koştum...
Gidememeye yorulmuştum!
Koştukça daraldı alan,
Ve sadece bendim,
Olduğu yerde kala kalan...
Sana gelemedim,
Senden gidemedim...
Ve ben öyle bir yerdeydim;
Herşey karanlıklar altında,
Puslar vardı rüyamda...