Eski bir melodinin notalarına sakladım seni.
Sen ki olmayan anların hayali,
Yaşanmayan zamanların içindeki korku,
Yeni doğan günde bir güzellik,
Taze bir nefes gibisin.
İçinden çıkılmaz soruların
Sonsuzluğa uzanan yolların
Anlamı bozulmayan hatıraların
yaşanmışların sihri gibisin
Sözlerdeki imkânsızsın
kelimelerin tek karşılığı sensin...
Yalnızlığın acısına dayanabilirim
Seni özlemeye katlanabilirim de,
Sensiz kelimelere,
Sensiz başlangıç ve bitişlere
İçinde sen olmayan hiçbir şeye alışamam
Çünkü başlangıcım ve bitişimsin
İçinde sen olan, olmayan
Her şeyin tek karşılığı sensin
Bu eski şehrin surlarına sakladım seni
Her taşına kazınmış sevda masalı gibi
Bu şehrin her sahnesinde kahramanı sen olan
O Sen ki benden habersiz, bendeki seni tanımayan
O Sen ki bensizliği tatmayan
Ruhumun ışığının
Seninle tamamlanan mısraların
Ucu sana uzanan yolların
Tek karşılığı sensin...
Sensizliğin şiirini yazabilirim
Sensizliğin kelimelerini saklayabilirim de,
Sensiz bir sabaha varamam
Güneş doğar, aydınlık gelir.
Ama sensiz bu karanlıktan kurtulamam
Çünkü sen;
Ruhumda aydınlıksın, güneşsin
İçimde ateş, gözlerimde fersin
Ömrümün tek karşılığı sensin
Şimdilerde eski bir resimde gizlisin
Sen ki görünmeyen renklerin
Bu manzaranın gizemisin
şafağın ilk anlarında
Çölde serap gibisin
okyanusun lacivert derinliklerinde
Ateşle suyun birleşmesinde
karanlığın en koyu tonuyla
Duvarımda gölge gibisin
Ellerimin uzanamadığı derin mesafelerde Özlediğimsin
Hasretimin tek karşılığı sensin...