Anlatılması zor bir duygu içimde ki.
Her harf
Her kelime
Ve her cümle olduğundan ya çok basit ya da daha karmaşık bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi.
Birgün konuşmayı unutmak sadece susmak istiyorum.
Birgün susmayı unutmak olur olmaz konuşmak istiyorum.
Kime neye konuşursan konuş diyorum
Yeter ki susma!
Hiçbir söz yetmiyor beni 'bana' anlatmama
Dinleyemiyorum kendimi acımadan içim
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu
Ve değseler hüznüme döküleceğim parça parça
Bir anlık değil boğulduğum bilinmezlik.
Acısı çıkıyor sustuklarımın.
Oysa ben iyiyim görünürde !
Anlamını içime çeke çeke mutluluğa erişemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir şeyler eksik kaldı
Şimdi iyi olan ne varsa üzerine çizgi çekemediğim kırgınlıklar sarıyor dört yanını.
Ve ben
İyi olmanın eşiğinde korkulara kapılıyorum anlamadığım bir biçimde
Sebebim yok.
Belki de çok
Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek hayalden de öte .