Sustum bunca zaman niçin sustum bilmiyorum
Sustum kimseye söleyemedim canımın acısını
Kimse bilmedi içimdeydi acım
Yokluğun öyle hergün canımı yaktı ki
Söleyemedim yalan gülüşlerle kendimi
Kandırdım hep ufacık şeylerle mutlu olmaya çalıştım
Ben günler geçiyor ve ben hep aynı yerdeyim
Sevmek ne zor bişeymiş ya diyorum kendime
Ne acıymış severek bırakmak ne zormuş
Aşk neydi bilmiyorum yaşadıklarım neydi bilmiyorum
Bazen avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum
ama yapamıyorum.Bazen bütün sesimle ağlamak istiyorum
olmuyoki ağlıyorum yalan söylemiyorum...
Ama sessizce dökülüyor yaşlar gözümden
artık tanıyamıyorum kendimi hiç kimseyi
bu kadar çok sevmemiştim benhiç kimseye
''can'' dememiştim ben bazen diyorum
şu kalp atmasın benim sevgimi
benim aşkım sonsuz olsun ölece ilk gün ki
gibi kalsın masum ve tertemiz ama
işte olmuyo durmuyo bu kalp ama sevgimde bir an olsun bitmiyo
Bana zamanla alışırsın unutursun demiştin
ama bak unutulmuyomuş sevdiğim
ama bak gene susuyorum içimdeki acıyı
ne sen bilirsin nede bir başkası gözlerimdeki yaşı
ne sen görürsün ne bir başkası
bu acının bir tarifi yok her dokunuşunda
beni hergün bir kere öldürüyor.
Artık tamamen susuyorum artık yokum susuyorum.
Sevgin hergün canımı yaksada seni zamana terkediyorum
ve yine ben kabuğuma çekiliyorum.
Yine neden sustuğumu bilmeden susuyorum