Annem Benim, Annelerim. [Saklı Kalan Düşler..]

Son güncelleme: 07.05.2005 08:48

Chanqe Everythinq

SAKLI KALAN DÜŞLER

Gözlerinde büyüyen, ellerinden tutan benim...

Yüreğim ince sızılardan uzakta, özlemim okyanus ötesinde...

Annem benim, annelerim!..

Acılarınızı hep içinizde sakladığınızı biliyorum...

Nar çiçekleri sonbaharı bekler kırmızıyı yakalamak için, mayıs umut dağıtır dağların yamaçlarında...

Pembe düşler zamanıdır bu mevsim!..

Bir sabah yatağımda uyandığımda o çocukluk yıllarımı yakalamak, sevdanın dolu dizgin evreninde sana sarılmak istiyorum...

Hep hüzünlerle sevinçleri çoğalttın yıllarca, hep çocukların için yırttın gökyüzünün karanlığını...

Gözlerin derinden bir acıyı konuşturdu; gözlerin bir güvercin kanadında özgürlüğe koşuyordu...

Çaresizdim, üstelik yorgundum...

Çocukluk günlerimde elimden tutup götürdüğün mor menekşe dağlarını arıyor gibiydim...

İmbatla yıka beni, alaca şafakta uğurla!..

Beni saçlarımdan okşa, beni sev, beni tüm hüzünlerimden kopar...

Çocukluğumu yaşat bana, uçurtmalarımı hazırla, demli bir çay yap, o sonsuz göğün altında kucakla!..

Annem benim, annelerim!..

Edirne'den Hakkâri'ye; İzmir'den Ardahan'a; İstanbul'dan Sıvas'a kadar her yerde, tüm dünyada sevginin resmini çizin bana...

Tohum nasıl sabırla çatlarsa toprakta; dal ucunda açarsa karanfil; işte öyle gelin annelerim; işte öyle gülümseyin bu pazar sabahı!..

İzin verin her zamankinden daha fazla düş yorgunu olayım bugün; eski fotoğraflarda yiten anılarla avunayım; gözbebeklerindeki sevgiyi doyasıya seyredeyim...

Güney rüzgârlarıyla Çukurova'ya ineyim, Fırat kıyısında soluklanayım, Cudi dağlarında çığlık atayım, İzmir'de imbatla uyanayım!..

Annem benim, annelerim!..

Umutlarınız acılarla buluştu hep!..

Ne olursunuz sadece bugün unutun tüm acılarınızı!

Sakladığınız düşleri ay karanlığından çıkarın; yıldızların kıskanç gülüşlerine hiç aldırış etmeyin; güneşlerin çoğalttığı engin sulara ulaşın!..

Haydi bugün biraz da gülümseyin!..

***

Tüm çiçekleri topladım sizin için, tüm sevda şiirlerinden sevgiyi derledim...

Annem benim, annelerim!..

Artık merak etme ben büyüdüm, bütün çocuklar büyüdü, aşkları da öğrendiler, kaçışları da...

Bunca acıları duymayalım, karanlık gecelerin ayazında, sizi üzgün ve yaslı görmeyelim!..

Biraz gülümseyin ne olur!..

Beni bu sabah Dicle'de uyandırın, Kızılırmak'la randevum var, geç kalmayayım...

Sen biraz Seyhan kıyısında oyalan, Taşucu'nda balıkçılarla konuş...

Oradaki annelere selam söyle!..

Laleler topla bana Sosan dağlarından, Karadeniz'den yeşil, Akdeniz'den mavi...

Sevgi topla, barış!..

Yüreğini sevdayla buluştur, yaşlansan bile!..

Sana zaten bu yakışır!..

Ağlama, ne olursunuz ağlamayın...

Annem benim, annelerim!..

Koşup sana geliyorum, sizlere...

Gözleriniz vursun denize, yükselsin dalgalar...

Kıskansın Pablo Neruda !..

Elleriniz abansın toprağa, çatlasın tomurcuklar...

Işık saçan bir evren fısıldasın kendi kendine...

***

Pembe düşler zamanıdır bu mevsim, gözlerinin maviyle buluştuğu yerdir!..

Bir sabah uyandığında, başucunda yüreğin çarptığı, korkunun kaçıp gittiği andır...

Uzat ellerini kucakla beni, ısıt!..

Gözlerini hiç yumma!..

Ağlama!..

Usuldan sokul yanıma...

Uzun uzun bana bakma, kirpiklerini ıslatma!..

Kapı çalındı aç, belki gelen kardeşimdir!..

Bak bu çalan eski bir şarkıdır!..

İlk uçurtmamı havalandırıyorum yıllar sonra anımsa!..

Octavia Paz , Arthur Rimbaud , Sait Faik , Orhan Kemal' i anlatıyor mayıs...

Mavi yaz akşamlarında patikalarda yalnız yürüyorum, en yüksek kalenin türküsünü söylüyorum...

Annem benim, annelerim!..

Sizleri çok seviyorum!..

H.Çetinkaya