bir gazetenin 86 yılındaki yarışmasında birinci gelen şiir

Son güncelleme: 17.05.2005 04:26

NiSaN

BİR ANNENİN FERYADI
Verem imiş hastalığım, dedilerki çaren yok.
Yanıyorum hararetten bir yudum su veren yok.
Bu hastalık kırdı benim kanadımı kolumu
Ben yavruma doymamışken ayrı koydu yolumu
Öleceğim ciğer parem iyi dinle sözümü
Canım yavrum belki artık hiç göremem yüzünü

Kimse yokki bırakayım seni emin ellere
Sen ağlarken ben kabrimde bakarmıyım güllere
Ne olursun hiç ağlama çatma hilal kaşını.
Kimsesizsizn minik yavrum, kimler siler yaşını

Kimler seni doyuracak, kimler seni saracak
Kimler yavrum gelin olmuş diye hayal kuracak
Ah bilseydin senin için ne hayaller kurmuştum
Bir gün kızım büyür diye hep düşünüp durmuştum

Bu feryadım sitem değil ben razıyım kadere
Körpe kuzum, minik kalbin dayanırmı kedere
Küçücüksün, dünya seni harap eder bebeğim
Seni böyle kundağında nasıl koyup gideyim
Yapayalnız çekemezsin bu hayatın derdini,
Ne olur yavrum sakın üzme harap etme kendini.

Son bir defa kundağını sarar iken ağladım
Allah büyük seni korur diye ümit bağladım
Birgün büyür düşünürsen annem babam kim diye
Bir fatiha oku yeter senden bize hediye.

Gel son defa koklayayım nefeslerim sıklaştı
Karşımda dur seyredeyim ölüm vaktim yaklaştı

Ne o yavrum ağlıyorsun, sus ağlama bir daha
Gidiyorum artık, seni ısmarladım Allaha.

(Bir gazetenin çocuk dergisinin 1986 yılında açtığı bir şiir yarışmasında birinciliği kazanan bir şiir bu. Ölmek üzere olan bir annenin çocuğuna hitabı. Ben yıllardır her okuduğumda içimi fena halde acıtır. O annenin yerine koyarım kendimi. Anneler günü için sizlerle paylaşmak istedim.)