Hani esen rüzgarlar seni getirecekti bana
Dışarıda fırtınalar kopuyor ama
Sen yoksun hala yanımda
Hani sevdamız yaşayacaktı sonsuza kadar
Sevdamız bitti ama ben yaşıyorum hala
Bu da geçer diyorum kendime
Bu da geçerdiyorum kalbime
Anlamıyor anlasada anlatamıyor
Zaten söylediklerim yalan
İnanma kalbim inanma
İnanıp da aldanma sonra
Bak giden gitti kalanlar sona kaldı
Yırtık kağıtlar, ıslanmış mendiller, solan fotoğraflar...
Haydi biraz daha ağla
Ağla ki anlasınlar bu son haykırış
Bu son yakarış
Öyle değil mi?
Bu da bir önceki ağlayışımin sonuncusu
Ne diyebilirim ki daha
Günden güne unutmamışlığına
Ama unut demiyorum artık
Unutma ama hatırlama
En azından hatırlatan şeyleri hatırlama
Şimdi sus ve bu gece için
Tekrar son defa yine sevdiğini hatırla
Ve gözlerini kapadığın an...
Onu unut, unut...unut...