Çok zor oldu yokluğuna alışmam.Neden diye sorma.
Varlığına alışmadığım için belkide... Çok zor oldu yokluğunu kabullenmem.
Sabaha kavuşturulmuş her gece yarısı yatağa girerken,ince bir sitemle,bugün de yoksun demek...
Ve her sabah doğum sancısı gibi bir sancıyla uyanıp da bugün de yoksun demek... buna alışmak çok zor oldu.
Ümitsizliğin umut kırıntılarını toplamak ve her gün her bir kırıntıyı zerrelere ayırmak...
Çok zor oldu...
Şimdi...
Çok geç artık demeden...
Gel kurtar içimdeki seni ki can çekişmeye başladı...