Susturdum
tüm soluklanışlarımı
yazdım
sonbahar yaprağına
en karasını sevdanın..
ve
sundum Dicle'ye
solmaya yüz tutmuş
hayal-meyal
yaşanmamışlıklarımı
ve
seni
verdim en inceden
kırlangıç yüreğine
sıcak iklimlere
yedi coğrafya
.............. bilirim
üşürsün,
üşürsün küçüğüm
olmasa yüreğini saran
bu hazana durmuş yürek
ve
seni
dağlarıma bırakıyorum
silinmişliğinde
gün batımının
ve ayak izlerimiz
koynunda
patikalarında
kırk kilide inat
yaşama koşan delicesine
sana fısıldayacak
en deli,
en uçarı rüzgar
son özgürlük türkümü
sevdasında tutuştuğum...
inceden inceye
her bir teline yüreğinin...
ve
seni
ölüm uykusuna durduğum
yıldızlara sarmalıyorum
sana ışık
sana yaşam
sana coşku
sana
kollarımın sıcaklığını bırakıyorum
yıldız yıldız
örttüğüm yüreğimde
ve
seni..
sana...
yüreğine
kutsanmışlığına sevdamın
yüreğimize
bıraktım...
ve
şimdi
susmalıyım artık...
gözlerime sakladım
söylenmeyecek
tüm
yetmez sözcüklerimi...
...... yetmeli bu, yetmezliğimle...
uyumalıyım..