uzun zaman önce hayatımdan akıp giden o çok sevdiğim adam ;
bugün oturup seni düşündüm.
geçmişi,bugünü,yaşanmayacak geleceğimizi..
seni ilk gördüğüm anı düşündüm
farkedilmeyişini,seninse beni benliğinde hissedişini düşündüm.
bir sonraki günü,yani o büyülü günü düşündüm sonra..
yaşadığım en mutlu ,tükettiğim en kısa ,lanetlediğim en yasak o günü..*
o hiç bitmeyen en uzun belkide yaşadığımız en kısa günü düşündüm son defa!
işte ben o çok sevdiğim adamı,o gün çok sevdim dedim kendi kendime..
o günkü gülüşlerimizi bakışmalarımızı düşündüm.
en büyük yalanımı o güne attığımı hatırladım sonra..
vicdanımın beni terkettiği o anı düşündüm.
nefret ettim kendimden bi kez daha!
yüreğimin heyecanını dindiren yağmurları düşündüm sonra..seni bana getiren.
ıslanan hayallerimizi düşündüm.Herşeyin ıslaklığını
senin,benim bile..
heryerde su vardı bizse susuz kalmıstık aşka,sevgiye..
çok zaman almadı bunu anlamamız.
bütün olduk gün ve gün, an ve an..büyüdük.
çocuktuk ya hani sana göre..öğrendik hayatı,aşkı acıyı,gözyaşlarını el ele..
mutluluklar da vardı tabi..çok kısa anlarda saklıydı nedendir anlayamadık.
herkes bişey dedi susturamadık.
hafif,yumuşak bir tını kaldı aklımda dokunuşlarınla birlikte..
gözlerim kaydı gözlerine..
işte o an hayatım kaydı hayatına..
daha sonraları yanılgıları tattım.
suskunluklar basladı senden yana.uzaklaşmalar..
gurur vardı ya bende en gerekmeyen anlarda onları cıkardım!
suskunluk mu al bende de var sessizlik dedim!
uzak mısın al bende var ayrılık dedim!
ayrılık daha sonraları bizim sözlüğümüzde yeniden başlamak,yanlışları değiştirmek oldu.
değişimi arzuladım.
ama değişim bize hiç gelmedi.
değişim sadece günü kurtarmaya yetti..
banaysa daha fazlası gerekti.
sevgiye karşı inanç gerekti.*
ne büyük fedakarlıklar vardı oysa başkaları tarafından bana sunulan..
onlar 1 sen 1 eşitsiniz dedim!
oysa sen içimde yenilmezdin..
sadece savaş istedim benim için bir kere de olsa..
seni aşkla andığım o son günü düşündüm sonra
sadakatsizlik varmıs senden yana..
inandım!
sözlüğü açıp bu sefer ayrılığın karşısına "son" yazdım.
yalanladın..
son şansı aşkım için sana adadım..
hala hayatım hayatındaydı , gözlerim gözlerinde*
değişim bile anlamına kavuştu sandım,suskunluklar dindi..
meğerse dinmeyen suskunluğa kapıyı açmışsın sen o gece!
giderken bana mutluluklar kelimesini sundun sadece..
o günden sonra o kelime hiç yanaşmadı bana oysa
sonra duydum ki mutluluklar sana gitmiş benden habersiz.*
ben seni içimdeki en derin yere sakladım aslında..
en unutulmuş ama en bilindik yere..
bugün sana değiL, kaybettikLerime değiL, aşkıma değiL..
unutuLmuşLara ağLadım ben.!
bu gece seni son kez düşünüp senden cevap beklemeden, şerefe dedim ben..