Güneş doğmuyor günlerime,
Karanlıklarda kalmışım hep anne
Büyüdüm tanıştım artık birçok şeyle
En çokta dertleri dertleri tanıdım ben anne
Daha uzun bir yolumun olduğunu söylüyorsun
Bilmiyorsun ki, ben çok yoruldum
Taşınmaz yükleri omzumda buldum
Yoruldum anne hem de çok yoruldum.
Fazla bir şey istemedim hayat denilen bu yolda
Biraz mutluluk biraz sevgiden başka
Her insanın bunları istemesi hakta
Bana neden açılar hep açılar kalmakta.
Düşünüyorum hep kendi kendime
Nerde hata yapıyorum nerde ben diye
Kime sevgi ile yaklaştıysam üzüyor nedensizce
Anlamıyorum ki SEVGİ nasıl bir şey ilde
Biliyor musun anne tek yoldaşım yalnızlığım.
Hatırlıyor musun bazen gece yarıları uyanıp
Hala yatmadın mı sen diye kızdığın günlerde
Hep onunla dertleşiyordum
Ona anlatıyordum her şeyimi
Döküyordum içimde kopan fırtınları sessizce
O beni dinliyor sırdaşım oluyordu anne
Bugün bir şeyi daha fark ettim
Bu beni çok ama çok üzdü anne
Bu şiirde yazdıklarımı sana bile söyleyemiyorum
Senden bile uzak kalmışım dertleşemiyorum
Böylesine bir hayat yaşıyorum, yaşamak denilirse
Nerden nereye gidiyoruz böyle bilmiyorum
Annem canım her şeyimle bile dertleşemiyorum
Bize ne oluyor böyle anlamıyorum
Yoruldum anne hem de çok yoruldum.