BİRKAÇ SÖZ Ben, Türk devletlerdeki kardeşlerime karşı vazifesini yapamadığından dolayı mahcup olan bir Müslümanım. 0 yüzden, bir fert olarak, üzerime düşen görevimi yapmak için ilk adım olsun diye elinizdeki eserimi takdim ediyorum.
Bu eserimi, beni affetmeleri dileğiyle komünizmin zulmü altında yaşayan tüm mazlumlara ithaf ediyorum.
Ve diyorum ki: Bütün işkenceler, adı ne olursa olsun, dinsizliğin ürünüdür!
Allah'a emanet olun can dostlar.
Emine Özkan Şenlikoğlu 18/6/1997 Kahire
Bu iskence dolu kitaptan 2. bölümünü sunuyorum sizlere,kitabi okumanizi tavsiye ederim.Yapilan akla gelmiyecek acimasiz iskenceler dahada fazla artiyor ilerleyen sayfalarda.
Kadınları alın götürün. Trene bindirin, birini kuzeye, birini güneye, birini de doğuya gönderin. Bir daha bu diyarları bulamayacaklarını, birbirlerini asla göremeyeceklerini bilsinler.
Babamla beni birer kişi tutuyordu. Aynı görevli ötekilere seslendi pis pis:
Durun. Şunlara güzel bir sahne sunalım.
Yengeme sokulan Hakanı çekip aldı.
Bu çocukla mı yapalım o sahneyi? Yok, bu işimize yarar. Onu büyütüp yoldaş yaparız.
Yengemin kucağındaki çocuk ağlamaya başlamıştı. Birden Hakan'ı yoldaşlarına veren köpek, yengemin kucağından bebeği alıp yere fırlattı. Çocuk katıla katıla ağlıyordu. Aynı köpek söylene söylene bebeğin yanına yaklaştı.
Ağlama faşist piç. Şimdi Öteki dünyaya gideceksin. Babama seslendi:
Şimdi bana iyi bak domuz.
Annemle yengem feryat ederek bağırıyorlardı. İkisini de döverek ağızlarını bağladılar. Babamla bana acı vermek bu sadistleri çok.mutlu ediyordu.
Çocuğun başını ayağının altına alıp ezmeye başladı. Öyle sıkı sıkı bastırıyordu ki, acımak diye bir duygusu yoktu bu cânînin. Çocuk sesini kesmişti. O durmadan, bütün hıncıyla çiğniyordu küçücük çocuğun başını. Bağırdım avaz avaz:
Hainleeer! Namussuzlaaar! Allah belanızı versin sizin!
Gelip tekme-tokat tekrar giriştiler bana. Yengem ve annem bayılmıştı. Babamla biz bu vahşet dolu sahneye bakamıyorduk... Başımıza gelip "ya bakarsınız, yada gözlerinize mil çekeriz " dediler. Tarifi imkânsız acılar içindeydik.
Bebeğin başını ezen alçak, bu defa yüzünü, boğaz kısmını eziyordu. Bebeğin başından derisi, yüzünden kaşı gözü soyulmuş, kanlar içinde, paramparça olmuştu.
bu kitabi bende okudum, bencede güzel bir kitap...
Emine Senlikoglunun cogu eserini okudum. Aslinda temelinde hep birbirlerine benziyorlar (romanlari). Yani önce imansiz olup sonra hak yoluna dönenlerin hikayeleri , buna ragmen hep zevkle okurum...