O sahile gittim bu sabah yine
Yalnız başıma
Seslendim kayalıklardan aşağı
Size geldim ayrılık sahilleri dedim
Ses veren olmadı haykırışıma
O patika yoldan aşağı indim
O yolda silinmişti ayak izlerimiz
Küf tutmuştu fısıltılarımız ıslak otlar üstünde
Tanıdık kimse yoktu o günlerden
Ne bir çiçek nede bir kuş
Öyle bir ağırlık çöktü ki bakışlarıma
Ne dalgalar öptü parmak uçlarımı
Tuzlu dudaklarıyla
Nede martılar çığlık attı
O an anladım işte
Martıların sana sevdalı
Dalgaların yokluğuna küstüğünü
Derin bir ağrı saplandı yüreğime
Hüzünlendi gözbebeklerim
Dayanamıyorum daha fazlasına
Mutluluklar çekiliyor dünyamdan
Bakışlarımda kayboluyor hayallerim
Defalarca isyan ediyorum
Sensiz yaşamaktansa ölmediğime
Bunda benim ne suçum var
Tanrım almıyor verdiği canı
Sevdan içimden gitmiyor biliyorsun
Korkutmak istiyorum karanlıkları
Yetmezmi seni yaşadığım gizli düşüncelerde
Yalvarmamı bekliyorsan ayaklarına kapanıp
Kapın önünde ölmemi
İstediklerin birer birer oluyor
Yalvarıyorum dudaklarım titrek
Gözlerim nemli
Bir bıçak al eline parçala şu yüreğimi
Bir damla kadar seviyorsan eğer
Faydasız artık
Sensiz yaşanır da bu hayat desem yalan
Artık boşuna
Her gün başka bir hayal limanından demir almak
Gözlerimden sana akan sellerde boşuna
Ne kadar sandal yollasam
Gelmeyeceksin biliyorum
Ne kadar güvercin uçursam da tanımayacaksın
Artık mahşere kaldı hayallerimiz
Yıllarca seni beklesem de bu sahilde
Beklerken seni ıslansa yanaklarım
Ter tutsa anlım
Elini uzatıp silmeyeceksin
Bir gün
Bir adam ölmüş diyecekler o sahil de
Sen
O adamın ben olduğumu bilmeyeceksin
Vefasızım hiç bilmeyeceksin....