Yaprakların İntiharı

Son güncelleme: 18.11.2009 00:26
  • I
    Karanlık gecelerin götürdüğü kadınsın
    Adımların uçtan uca perişan
    geride bir kent, bir kavga
    Ve özlem bırakırsın
    gittikce büyür gözlerinin kuşkusu
    Yolların belirsizliği değil önünde
    Ardından silinen izlerin korkutan

    Karanlık gecelerin götürdüğü kadınsın
    Durmadan parçalanır bir yerin derinde
    Eylüle en güzel yağmur, sana hüzündür yakışan
    Bütün yaşanan azar azar unutulur
    Bir yarım yaşanan kalır unutulmayan
    Sonra mevsim baştan sona hazan gittikce

    noimage

    II

    Son bulur İstanbul devri
    Kuşlar uzaklara uçup
    Ağaçları sessiz koyar geride
    Artık yaprakların intiharı değil öylesine

    Söner boğazda alev şöleni
    Gözlerde seyredilen günbatımları söner
    Efsaneden gizemsiz bir su kalır geriye
    Yok artık karanfilleşen ellerin iskele kenarlarında
    Ayrı ayrı suretlerde tebdil girmezsin kollarıma
    Düşmez bir şehir olursun kuşatıldığından habersiz
    Ayaklarına çözüldüğümün varmazsın farkına

    Karanlık gecelerin götürdüğü kadınsın
    Gözlerin bir çift imkansız oldu önce
    Renk renk kanıma dağıldı bir isyan zehri
    Mevsim baştan sona hazanlaştı gittikce

    Bera Cem
#17.11.2009 11:21 0 0 0
  • Karanlık gecelerin götürdüğü kadınsın
    Gözlerin bir çift imkansız oldu önce
    Renk renk kanıma dağıldı bir isyan zehri
    Mevsim baştan sona hazanlaştı gittikce


    ________Harika bir şiire;harika bir sunum olmuş canım...Emeğine ,yüreğine sağlık canım...
#17.11.2009 23:38 0 0 0
  • Karanlık gecelerin götürdüğü kadınsın
    Gözlerin bir çift imkansız oldu önce
    Renk renk kanıma dağıldı bir isyan zehri
    Mevsim baştan sona hazanlaştı gittikce


    Bu son kıta tüm şiiri özetlemiş, harika !
    Emeğine sağlık arkadaşım...
#18.11.2009 00:26 0 0 0