Vuslatın Dar Sokaklarındaki Kavuşma Düşleri

Son güncelleme: 26.11.2009 09:04
  • Vuslatın Dar Sokaklarındaki Kavuşma Düşleri Şiiri - Vuslatın Dar Sokaklarındaki Kavuşma Düşleri Şiirleri

    Vuslatın Dar Sokaklarındaki Kavuşma Düşleri

    dar sokağın
    bir başında sen
    bir başında ben
    filizleri kırılmış yüreklerimizin
    adımları ürkek



    gittikçe yaklaşan mesafede
    sınırlı vuslatın ayak sesleri
    duyumsadığımız
    ve el ele yürüyemeyecek kadar
    yakın utanç duvarları bir birine
    yine de geliyorsun
    ve gel diyorsun

    sahi
    bir nefes kadar yakınlaşınca
    yol bitmeyecek mi

    biliyorsun
    geldiğim yöne dönüş yok
    senin geldiğin yönse
    yaşanmışlıkların sislerinde
    boğulmalara gebe

    desen ki
    bir güneş gibi doğdun geleceğime
    ve silersin sisi göğümden
    aydınlanır yarınlar
    bir desen
    bir ses verse kimliğin

    oracıkta ağlarım sevinçten
    büyür tüm yediverenler
    gözyaşlarımla

    bir papatya tarlasına uzanırız
    ve her sevişme sonrası
    bir gökkuşağı sarar tenini
    tüm renkleri yudumlar
    siyah beyaz geçmişin


    dünlerde kalır
    kelimelerin dağılmışlığı
    en güzel cümleyi kurar
    dilsiz hayatın geleceğine


    bulutlansa da bazen
    şehrimizin üzeri
    ardından yağacak yağmuru bekleriz
    unuttuğumuz
    kuruttuğumuz
    solmaya yüz tutan gençliğimize

    ne dersin
    her şeye rağmen
    damla, damla yudumlayalım mı aşkı
    gelincik ömrü kadar da olsa zaman.

    alıntı
#26.11.2009 09:04 0 0 0