Hayalin Kabusa Dönüşmesi
Son güncelleme: 07.12.2009 18:33
-
Hayalin Kabusa Dönüşmesi Öyküsü - Yaşam Hikayeleri - Kıymet Yiğit
Kucuktum daha. Ama yasima gore cok sey goruyordum etrafimda. Annemle babam uzun zamandir biseyerlerle ugrasiyorlardi. Merak edip tam sormadim hic bir zaman. Bana tek dedikleri, cok dua et kizim. Yakinda baska bi yere gidecegiz. Orda bir suru arkadasin olacak ve orayi cok seveceksin. Heyecanlaniyordum annemle babam boyle dedikce. Nereye ve nezaman gidecegimizi bilmiyordum bile. Yinede o gunun dort gozle gelmesini bekliyordum. Bir gun o guzel haber geldi. Babami hic bu kadar mutlu gormemistim.
Hersey hal olmustu, buyuk gun yaklasiyordu. Turkiyeye gidecektik temelli. Dogup buyudugum yeri birakip kendi memleketimize gidecektik. Cok istiyordum beni nelerin bekleyecegini bilmeden. Arkadaslarimi, ailemi, okulumu birakacagim icin uzulmuyordum sanki. Yeni bir sayfa acilacakti. Annemle babamin hayalli gerceklesiyordu. Artik yazdan yaza degil, hep o gunesli sicak ulkede olacaktim. Hersey cok cabuk ilerliyordu. Kisa bir sure icinde evimiz bosalmisti. Esyalarimizi yuklemistik arabaya. Veda vakti geliyordu. Son bir kez okuluma gittim. Arkadaslarimdan ve cok sevdigim ogretmenlerimi son bir kez gormek icin. Ben daha halen mutluydum. Yeni bir macera basliyordu. Yeni bir evimiz, yeni bir okulum, arkadaslarim, ailem.. hersey cok guzel olacakti.
Sonra veda vakti geldi.. sevdiklerimin hepsi gelmisti bizi savusturmaya. Herkes agliyordu, mutluluk gozyaslariydi belkide.. yada gitmemizi istemiyorlardi. Ben cok mutluydum ama bende agladim. Anneannemi, dayilarimi, teyzemi, kuzenlerimi, arkadaslarimi optum.
Onlara sikica sarildim ve arabaya bindim. Son bir kez evime baktim. Oyle dikkatli bakiyordum ki herseye, onceden gormedigim seyleri bile gordum. Artik uzun bir sure gelmeyecektim buralara. Son bir kez baktim ve arabaya bindim. Sonrasi cok hizli gecti. Ucaktan indik. Daha evimiz yoktu tabi Turkiyede. Babaannemgile tasindik bir sureligine. Biz ordayken, babamda evimizi yaptiracakti.
Ucaktayken cok dusundum. Ozlemeye baslamistim evimi , arkadaslarimi, okulumu ve en onemlisi ailemi.
Bir kac aydir turkiyedeyiz.Yeni okuluma alistim. Hersey yolunda gidiyordu. Ilk karnemizi almistik kardesimle. Ikimizde takdir getirmistik. Ilk kez istiklal marsimizi, andimizi, turkce kitaplar okumustuk. Hersey cok guzeldi. Okula giderken onluk giyiyordum. Okula bisiklet yerine kucuk bir dolmusla gidiyordum. Hayatimda hic gormedigim kadar cok kar gordum. Canimdan cok sevdigim arkadaslar edinmistim. Evimiz yapiliyordu. Her gun insaate gidip bakiyordum. Hayaller kuruyordum. Kardesimle daha ev olmadan ortalikta kim hangi odada kalacak diye kavga edislerimizi hatirladim bi an.
Cok az kalmisti ve kendi evimize tasinacaktik. Ama sonra o kucucuk yasta ilk kez hayal kirikligina ugradim. Babam gittikce zayifliyordu. Her gecen gun biraz daha degisiyordu. Eski babam gitmisti, yerine dusunceli biri gelmisti. Rahat degildi, hissediyordum. Evdede durumlar pek ic acici degildi. Biricik babaannem hasta oldugundan, kucuk atismalar oluyordu evde. Bu kucuk atismalar babami bitiriyordu. Evde huzur kalmamisti. Artik ayri odalarda yemek yiyor duk. Annemle babam bir yanda babaannemle buyukbabam oteki yanda. Hersey ters gidiyordu. Evimizin bitmesine en fazla iki ay kalmisti oysa. Babamin hastaligi gittikce illerliyordu. Evdeki durumlarda hic bi duzelme yoktu.
Okullarin acilmasina tam 1 hafta kalmisti. Arabadaydik amcamlara dogru gidiyorduk. Carsidan gecerken babama yeni okul kitaplarimizi ne zaman alacagimizi sordum. O ani anlatmak cok zor. Bunlari simdi yazarken bile ellerim titriyor. Gozyaslarim sel olup akiyor. Babam kitap falan yok dedi. Kimse konusmuyordu. Sustum bende, hicbirsey anlamamistim. Sadece 1 hafta kalmisti, okullar acilacakti. Sonra annem sessizligi bozdu ve donecegimizi soyledi. Beynimden vurulmus gibi oldum. Geri hollandaya donecektik. Annemgilin senelerce ugrastigi tek hayali terk mi edecektik.
Alismistim havasina suyuna insanina.
Cok seviyordum ben vatanimi. Icimden hollandayi ozluyordum tabi. Cok ozluyordum ama belli etmiyordum kimseye. Yeni bir hayata baslamistik ve mutlulugu bozmak istememistim. Ama simdi burdanda ayrilma vakti gelmisti. Babamin sagligi icin, bizim gelecegimiz icin tek care tekrar donmekmis. Agladim, hickira hickira agladim. Kalbimin bir yani donmek istiyordu cunku cok ozlemistim ben dogdugum ulkeyi ama bir yandan cok alismistim vatanima. Simdi nasil yine hicbirsey olmamis gibi gidebilirdim ki. Arkadaslarimi, daha tasinamadigimiz guzelim evimizi nasil birakacaktik.
Guzel bir ruya kabusa donmustu. Hayaller istedigimiz gibi sonlanmamisti. Nasip kismet degilmis. Onca guzel sey yasadik 1 sene icinde. Birbirinden guzel 4 mevsim yasadim, okula gittim bir sene boyunca, bayramlari kutladik, ezan sesiyle orucumuzu actik tam bir ay boyunca, pazara gittim annemle her hafta, sobanin sicakliginda oturduk..
Ve simdi yine ayrilik vakti gelmisti. Tekrar ucakta buldum kendimi. Bu kez babam yoktu. O kalmisti, hal etmesi gereken isleri varmis. Annem, kardeslerim ve ben. Tam 1 sene once yine ucaktaydik ama hepimizin yuzu guluyordu. Hayallerimizi gerceklestirecektik.
Ama simdi koskoca bir hayal kirikligi ve bir bosluktaydik. Artik evimiz yoktu, ordan oraya savrulmustuk resmen.
Bu sefer anneannemgilde kaldik bir sure. Bir ev bulana kadar orda yasadik. Eski okuluma gittim tekrar. Ama hersey degismisti. O bir sene kocaman bir mesafe yaratmisti sevdigim herseyle benim arama. Mutluydum sevdiklerimi uzun bir sureden sonra tekrar gormenin heyecani olsa gerek. Ama kalbim vatanimda kalmisti. Orayi cok sevmistim, cok baglanmistim, hayatimin en guzel ve bi okadarda kotu yilini yasamistim. Keske demiyorum asla.
Iyiki gitmisim, iyiki bir sene boyunca babaannemle buyukbabamin yaninda yasamisiz. Benim hayatimda cok buyuk anlami olan 2 tarih; 20-08-2003 ve 26-09-2003..
Allahima cok sukur hersey yolunda simdi.. herkese nasip olmaz 1 sene gidip vataninda yasamak.. ben yasadim ve hic bir zaman unutmayacagim.
Kıymet Yiğit
- Hayalin Kabusa Dönüşmesi Konusuna Benzer Konular
- Dört Mısra Arası Hayalin 24.09.2008
- Hayalin Yetiyor Bana.. 24.11.2005
- Hangi Erkekle Neden çıkılmaz, Aşkı kabusa çeviren bu erkeklerden uzak dur 12.05.2006
- Yemek yedirmek savaşa dönüşmesin 16.01.2008
- Evliliği kabusa çeviren beş konu 22.01.2008
- Plastik Gıda Ambalajı 07.12.2009 18:33