karanlığına siyahlar akıtan bir gecedeyim;
elleri kesik...
isteksiz voltalarda adımlı
uykusuzluğumun saat başları,
gölgem yalan söylüyor
kandaki medcezirler delik deşik...
bak yine bereketim kaçtı
yağmur sesine mi karıştı yoksa haklı küfürlerim..?
kin tuttu koridor,
nefesimde alıngan bir çocuk...
hayat üstüme üstüme geliyor...
düşmedeyim öz'üm,
bir bilsen kaç şehir uzağım
nefesimi yırtan yakınlığın;
bağrım yanık,
bıraktığın gibi tutma sakın ellerimi...
anahtar deliğinden girdi yine içeri umut,
karşı koyamadım...
aldırmadı loşluğuna hüznün;
oysa duvarları karalanacak kadar sahipli değil bu ev...
ömrüm sır suskular sahibi,
kabahat benim, gölgeme basmadan yürüyemedim.
kuşkuların kemirdiği beynim
tarumar boş bir b/eşikte,
düş/tüm
gerçek sürüldü dizimdeki acıya,
ellerine kan mı bulaştı neye bu öfken..?
susuşum bir yol üstüsü lokantası
molana yet/iş/meyecek yine şiirim...
öz'üm, yoksa hala uyuyor musun..?