Lodos ve Yaşam

Son güncelleme: 11.01.2010 17:54
  • Lodos, haftalardır, esir aldı İzmir'i. Mithatpaşa caddesi ve Mustafa Kemal sahil bulvarında, iki ayrı mevsimi yaşıyor gibiyiz. Bir tarafta, rüzgar, önüne ne çıkarsa, hiç bakmıyor gözünün yaşınına. Sahil kesimi, bir arka caddede olan bitenden habersiz, inat yapar gibi, süt liman.

    İki günden, bu yana da, kara bulutlar toplanmaya başladı, şehrin üstünde. Gri ve puslu bir hava, yağdı yağacak yağmur. İnsanın içinden, bulutları ittirip güneşe ulaşmak geçiyor ama nafile. Güneş, bize küsmüş gibi.

    Yağmur beklentisi içindeki insanlar, ellerinde boy boy, renk renk şemsiyelerle, oradan oraya koşturuyorlar, sokaklarda.

    Lodos, sinsi bir rüzgar. Sesi yok. Alçaktan eserek, toz, duman ediyor, ortalığı. Kıvrak bir rakkase edasıyla, çekimine kapılan her türlü malzemeyi, alaşağı ediyor. İnsanlarla dalga geçiyor. Birinin, eteğini havalandırıyor aniden. Bir diğerinin, şapkasını uçuruyor, başından. Yanından geçerken, omuz atıyor, manavın tabelasına. Ya da tekme vuruyor, taksi durağının işaretine. Yaramaz, şımarık bir çocuk gibi. Ele avuca sığmıyor.

    İnsanların, ruhlarına sızıyor, kara bir duman gibi. Günlerdir, gülmüyor, İzmir halkının yüzü. Zaten mutsuz olan suratlar, daha bir asılmış. Yakışmıyor, şehrimin güler yüzlü insanına.

    Bedenlere, işliyor. Omuzları çökertiyor. Yürümeye bile zorlanıyor, insanlar. Hani, "Yangın var " deseler, dönüp " Püf " demeye bile mecali yok, kimsenin.

    Malum, bu gün Pazardı. Evin içinde, amaçsızca, oradan oraya dolaştım, durdum. Bir o camdan bakındım, bir bu camdan. Odamın penceresinden izlediğim Lodos'a arkamı dönmüş, salona doğru giderken, koridorun ortasında, aniden durdum. Bir anda, dikkatimi çekti, her iki yakanın, değişken ruh hali. " Hayat gibi " diye geçirdim içimden.

    Bir tarafta, fırtınalar koparken, diğer tarafta, sükunet, sakinlik, dinginlik hakim.
    Bir yanı, söküp, parçalamak isterken, diğer yanı durgun ve sessiz.
    Bir yanı mutsuz ederken, diğer yanı huzur ve güven veriyor.
    Bir yanından, kaçmak isterken, diğer yanı sığınacak liman oluyor.

    Ve bu ikilemin ortasında, koskocaman bir şehir.

    Bir tarafta, kaybederken, diğer tarafta, kazanıyor.

    Bir yanda, kocaman bir şehir.

    Diğer yanda, biz insanlar.




    Eser Aslanlı
    izmir
#11.01.2010 17:12 0 0 0
GDA GDA foto
  • Güzel bir paylasim tesekkür ederim...
    Emeginize saglik..
#11.01.2010 17:50 0 0 0
  • Tşkr.ederim yorumladığınız için gözlerinize sağlık...
#11.01.2010 17:54 0 0 0