Sensiz geçen ilk günüm bugün,
Sessiz tuhaf ve karanlık
Kalbimde acı veren bir yara
Acı veriyor, biliyor ki bunun tedavisi yok.
Sensiz geçen ilk ayım bugün,
Başım ağrıyor, gözlerim kanlı
Boş bir oda ortasında ben yapayalnız
Sadece seni düşünüyorum
Sensiz geçen birgün daha,
Gözlerimden akan her damla hayatımdan çalıyor.
Her obje, her gölge seni hatırlatıyor yine şu boş odada
Mavi gözlerini göremiyorum isli gökyüzünde
Sensiz geçen günler oldu tam bir yıl.
Bir bitki gibi hissediyorum kendimi...
Ama hayır! O bile mutlu halinden konuşmasa bile
İstemiyorum, seni düşünmek yoruyor acıdan kabuk bağlamış kalbimi.
Sensiz geçmesine izin vermeyeceğim bugün.
Ayaklarım çıplak köprünün metallerine basıyor.
Kafamı eğiyorum, görüyorum umut dolu yolcularla giden gemileri
Deniz beni içine çekiyor, senin yanına gitmemi istiyor.
Reddedemeyeceğim bir teklif sunuyor bana haince
Hayır diye haykırıyorum ama hep aklımda,
İçinden çıkamadığın o paramparça araba
Bir kameraman, arkasında kalabalık giderek yaklaşıyor,
Atlama! Atlama!
Sevgilim geliyorum.