Sen olmayınca hayatımda,
Yaşamanın,
Var olmanın ne anlamı var.
Bir sonbahar...
Ama yaşanılmamış bir hayatın hüzün mevsimi
Teslim olmak sana,
Kölesi olmak senin sarayının.
Hayatın yaşanılası anlarında,
Seni bulamayaca ım işte.
Gecenin bir vakti uyandı ım rüyalarımda,
Ayrılı ını, yoklu unu görmüş olaca ım.
Keder,hüzün, acı ve tüm mutsuzluklar,
Kelimeler yetmeyecek anlatmaya sensizli i.
Bir yanım a rıyor,
Yanıyor içim, fırtınalar kopuyor:
'Sen olmayacaksın ya'.
Sen vardın, olmayacaksın şimdi.
Sana söyleyemedim sevgili,
Sen de sormadın zaten.
Neden, diye sorma, bilmiyorum.
Şimdi çok geç, hiç sorma artık, bil yeter.
Bilki: sen mükemmelliksin,güzelliksin.
Sende dinlenmek, yılların yorgunlu unda,
Sende yaşamak, yaşanacak ne varsa,
Sende aşık olmak vardı be, aşık olmak.
Sevmek seni ölesiye, kopmamacasına.
Sarılmak sana, ayrılmamacasına, sarınarak.
'Son' yazın da geldi, artık bu son.
Yazmayaca ım artık sana,
Buna iste im de, ümidim de yok.
Buna nedenim de yok, anlamı olmadı ı gibi.
Bir özürdü belki, yapmalıyım.
Bir özür dilemeliyim,
Diledi im özürlere eklenecek bir özür:
'Özür diliyorum sevgili'
Suçlu benim, cezamı çekiyorum.
Belki bunu anlatacaktım, söyledim işte.
Bir yanım a rıyor,
Yanıyor içim, fırtınalar kopuyor:
'Sen olmayacaksın ya'.
Sen vardın, olmayacaksın şimdi.
Oysa ne çok alıştım sana,
Alışmıştım sana.
Hatta kızmalarına bile ...