SINIRA VURUYORUM, SINIRSIZ VURUYORUM

Son güncelleme: 20.07.2004 20:40
  • Öncesi Diyarbekir o benim en esmer çocugum
    üstümüzde agirbasli bir gökyüzü
    Ötesi Siverek düzü, Çermik daglari
    Kahverengi bir hüzündür Mazidag
    Alnidir öpülesi alninda konaklar öksüzlügün


    II

    Kendi katline ilismis
    Vay benim sürgün ömrüm
    Sonrasi intihar kokan bir sevda

    U ç u r u m l a r d a

    (Uçurumlar kendi diliyle anlatilir...)
    *
    Düsecektim ya, sanki sen atildin birden boynuma
    Göge yaz: uçurumlar da aldatilir
    Kaniyorsa kan revan, ömrün...
    Uçurumlarda yasli ülkeler aglatilir


    III

    Bir güldür benim ülkem
    Uslanmaz
    Ve sularin kendi gövdesini
    Yollarini süngülerin
    Rahmetini buzullarin kestigi


    IV

    Daha
    Sinira vuruyorum / sinirsiz vuruyorum
    Ey ülke rahmine al ve yeniden dogur beni
    Ben de o sarkinin girisindeki
    Sözlere vuruyorum / apansiz vuruyorum
    ...

    Bu yüzden, sesim,
    Simdi yakilmis defterlerdeki...


    V

    Tartilsam agirligimca hüzün gelirdim
    Artarken gecede siren sesleri

    Ben de cinayetlere sinamistim gövdemi
    Soyunmustum bütün mavi gömleklerimi
    Kapimda kul
    Ve yaftali cinayet bekçileri

    Sesim
    Bu yüzden
    O eski ölümlerde kan lekeleri

    Sesim
    Agirligimca zincirlerdeki...


    VI

    (Bakarken bir gülüs uzatti yurduna
    Paramparçaydi...
    Parçalarini kursunlar kovaliyordu!)

    Bu yüzden
    Daha
    Ölüme vuruyorum / ölerek vuruyorum

    Sesim
    Firtina sonrasi karaya vuran cesetlerdeki

    Sesim
    o kanli gömleklerdeki

    Bundandir faili meçhul bir cinayetim

    /B u l u n b e n i m k a t i l i m i ! . . /
#20.07.2004 20:40 0 0 0