Sen herhangi bir aşkın sonundan
Eski çocukluğuna döndün
Ben bu aşkın sonundan kendi cenazeme gittim
Hiç kimseye dönmeyeceğim.
O kadar yalnızım ki
Dokunabileceğim bir cinayete dahi ihtiyacım vardı
Bir daha hayata
Yalnızca senin için geri gelinmeyecekse
Dokunduğum ilk cinayette bile kurban koşmaya razıydım
Bir kadının iki ayrı hayat için
Nasıl öldürülebileceğini senden öğrendim.
Çocuktum o zamanlar, ne zaman değildim ki?
Çocuktum o zamanlar, erken büyüyen ve kaybolan herkes gibi.
Yaşadıklarımın anlatılabilecek şeyler olduğunu düşünmüyordum
Seni,bana yazdıklarından yaşadım
Yalanların dışına çıkarılmış güller getirmen
Bizi ölümsüzlüğüne ulaştırabilecek güce kafi idi.
Sonra aşkı anladım
Sevdiğin,
Cevaplarını alabileceğin bütün soruların
Mucidi gibi duruyorsa karşında
Onunla yaşamaya alışmalısın
Ben alışamadım, ben bu aşkın sonundan
Kendi cenazeme gittim, hiç kimseye dönmeyeceğim.