Kapi Çalar...
Sabahin erken saatlerinde... Açarsiniz. Sütçünüzdür gelen. Sütçünün litreliginden kabiniza dökülen beyazlikta sabahin güzelligine kavusursunuz. Gözünüzde piril piril bir sabah kahvaltisi canlanir. Içinizden " Bugün kahvaltiyi bahçede yapayim" diye geçirirsiniz...
Kapi Çalar... Gelen postacidir. Kucaginda büyükçe bir paket. Uzattigi kagida imza atarsiniz. Daha önceden ismarladiginiz kitaplara kavusmanin sevincini yasarsiniz. Zaten tatilde oldugunuzdan bu kitaplara çok ihtiyaciniz vardir. "Artik canim sikilmayacak " deyip keyiflenirsiniz. En çok merak ettiginizi alip sezlonga uzanirsiniz..
Kapi Çalar... Kapiya kosarsiniz. Yillardir görmediginiz bir dost gelmistir. Sevinirsiniz. Sohbetleriniz saatler boyu, hatta bütün gün sürer. "Yasamak ne güzel "dersiniz içinizden. Hele böyle dostlar varken..
Kapi Çalar... Düsüp bayilacak kadar sasirirsiniz. Askerdeki oglunuz haber vermeden izne çikmistir. "Oglum benim.." diye hasretle kucaklarken gözyaslarinizi zaptedemezsiniz. Mutlulugunuz oglunuzun izni kadar uzar... Kapinin her çalisinda sanki mutluluga kosmaktasiniz. Huzur tüter gözlerinizden. Her sessizlikte kulaklariniz zil sesi arar...
Ve kapi çalmaz. O gün en büyük misafiriniz gelir. Adeta kapiyi kirmistir. Alip gider sizi, sasirirsiniz. "Niye haber vermedi?" diye içinizden geçirirken; "Dogdugundan beri zile basmaktayim" der. Bir seyler söylemek istersiniz o an. Ama o andan sonra diliniz dönmez.
Ölüm sessiz sedasiz gelivermistir...
Cok güzel ve ayni zamanda hüzünlü bir gercek.Hüzünlü derken, ansizin yetersiz hazirliksiz yakalanis.
Okurken bir filim seridi gibi gecti gözlerimin önünden adeta canlandirdim.Hayatimiz böyle farkina varmadan, kimi zaman neseli ve mutlu kimi zamanda hüzünlü ve mutsuz geciyor .Dün Bu gün ve Yarin..ve bitti..
Yüce Mevlam huzuruna hazirliksiz cikmamiza izin vermez insaalllah. Amin !
Sagol Mollycan
Çok yeif alarak okudum...Yaşam gercekten de kapımızı süprizlerle çalıyor her defasında...Çoğu zaman şanslıyız mutlu oluyoruz sonra bir gün son sessiz çalış nefesimizi tıkıyor...Artık göç vaktii
ne acı değilmi aslında birgün geleceğini biliyoruzölümün ama hiç gelmicekmiş gibi yaşaıyoruz şu yalan dünyayı..Rabbim hazırlıksız karşısına çıkmayı nasip etmesin..
çok etkileyici bir yazıydı sağol mollycan..