Umudumu Demlerim

Son güncelleme: 21.03.2010 22:14

  • noimage


    onca kurşun yarasıyla can çekişirken
    nedir hala aradığın yüreğim
    susuzluğun çöllerinde gezen bedeviye
    serap oldu şimdi gözlerin
    boş bir hayalin esaretinde kelepçeli ellerim
    öylesine tarifsiz bir boşluk ki
    derdi ne, çaresi ne bilemediğim
    savrulurken yerden yere benliğim
    yalnızlık uçurumlarından düşerken bir başına
    yaralarıma merhem olur diye sesin
    nasıl sabırla,acıyla bu anı bekledim
    çekerken içime her nefesle yokluğunu
    yeniden kanamakta, o eski yaranın izleri
    çağlamak isterken coşkun sular gibi
    yazamıyorum artık sustu kalemim
    sessizliğin çığlığında boğdum tomurcuk gülleri
    gözyaşım, ruhumun darağacında can verir gibi
    Ya Rabb ne olur artık dinsin bu ızdırap
    sönsün içimi yakan gözlerinin alevi
    uykusuz gecemin sabahında yine
    doğan güneşte umudumu demlerim....



    Colcicum
#21.03.2010 13:19 0 0 0
  • Bana göre; umut, cöllerde savrulan kumlar gibidir. Yerinde durmaz, sarsilir. Fakat kaybolmaz, yalniz sekil alir.

    Siir cok güzel. Yazanin yüregine saglik. Paylastigin icin tesekkür ederim 1sidelya.
#21.03.2010 13:42 0 0 0
  • Ben teşekkür ederim yorumlarınız için,sağolun...
#21.03.2010 19:50 0 0 0
  • Güzel yüreğine sağlık canım..
#21.03.2010 19:52 0 0 0
  • Gözlerine sağlık canım teşekkür ederim...
#21.03.2010 21:39 0 0 0
  • cok güzel emeginize yüreginize saglik tskler
#21.03.2010 22:14 0 0 0