Yalnızlık rüzgarıyla geldin bana,geldiğin gün yalnızdım...yapayalnız..tek başına bi çareydim...
Yüreğime geldin oturdun yüreğimin en acı yerine,dertlerime çare,umutlarıma yelken oldun,bana yeniden gülümsemeyi,hayat dolu bakışlarını bana verdin,sende herşeyi ögrendim..
Aşka dair ne varsa sende buldum,sende yakaladım.Aşık olmayı,delicesine sevmeyi,aşkın ne demek olduğunu öğrendim,özlem çekmeyi,hasretle sana kavuşacağım günü beklemeyi ögrendim.
Öğrenemediğim bir tek şey var oda "SENSİZLİK"
Yüreğime oturdu adeta,varlığınla yokluğun arasında kaldım.Şimdilerde yine yalnızım bir çare kuş gibi sessiz sedasız bir karanlıktayım.Loş bir köşe,sıcacık bakışlar ve beni saran kollarını arıyorum...
Yüreğimin her yani seni beklemekte,senin agzından çıkıcak iki kelimeyi beklemekte.Ne olursa olsun ,bu can yaşadığı müddetçe,yüreğimin her köşesi sana aittir..
Öğrenemediğim bir tek şey var oda "SENSİZLİK"
Sensizlik öğrenilirmi sanmıyorum sadece zamana bırakılıp alışılır galiba
Sağolasın çok güzel bir paylaşımdı
Yüreğimin her yani seni beklemekte,senin agzından çıkıcak iki kelimeyi beklemekte.Ne olursa olsun ,bu can yaşadığı müddetçe,yüreğimin her köşesi sana aittir..