Maurice Harold Macmillan (okunuşu: Moris Herıld Makmillın) (10 Şubat 1894 – 29 Aralık 1986), Muhafazakâr Parti üyesi İngiliz siyasetçi, 1957-1963 arası Birleşik Krallık başbakanı.
Macmillan'ın ilk icraatlarından biri, Kıbrıs'ta hapisteki başpiskopos Makarios'u serbest bırakmak oldu. Bu, İngiltere'nin Kıbrıs sömürgesindeki katı siyasetinden vaz geçmesinin ilk sinyaliydi. 19 Haziran 1958'de açıklanan Macmillan planı, yedi yıllık bir geçiş dönemi çerçevesinde adaya siyasi otonomi tanıyordu, adadaki Türklerin ve Rumların siyasi haklarını belirliyordu. [1]
Amerikan nükleer füzelerinin İngiltere'de konumlandırılması böylece ülkesinin nükleer caydırıcılık kazanması için ABD ile müzakere yaptı. 1962'de Nassau Antlaşması ile Polaris füzelerini almayı başardı. Bu anlaşmaya kızan Fransa başkanı de Gaulle, İngiltere'nin AET üyeliğini veto etti.
İngiltere, ABD ve SSCB arasında 1962'de imzalanan Nükleer Testlerin Kısmen Yasaklanması antlaşmasının mimarlarındandı.
Macmillan, Süveyş Krizi sonrasında soğuyan ABD-İngiltere ilişkilerini düzeltmek için çaba harcadı ve başarı sağladı. Avrupa ülkelerine yakınlaştı, AET'ye geç de olsa üye olmak için çaba gösterdi. Başbakanlığı döneminde Afrika'daki İngiliz sömürgeleri bağımsızlıklarını kazanmaya başladılar. 1957'de Gana, 1960'da Nijerya ve 1963'de Kenya bağımsız oldu. Ancak Ortadoğu'daki İngiliz siyaseti müdahaleci olmaya devam etti. Irak'a ve Umman'a müdahale edildi.
Macmillan'ın ekonomideki başarısı, 1959 yılındaki genel seçimleri Muhafazkârların kazanmasını sağladı.