Öyle çok "SEVDİĞİM"var kiii
Çocukların gözlerini sevdim!
İçimde huzuru, mutluluğu yaşattığı için..
Dinmeyecek sanılan fırtınaları sevdim!
Yaşamın her döneminde savaşmam gerektiğini öğrettiği için
Başarısızlıkları sevdim!
Başarıya giden yolu gösterdiklri için..
Geceleri sevdimm!
Tüm günümü nasıl geçirdiğimi,değerlendirme olanağı verdiği için..
İnsanların sorunlarını dinlemeyi sevdim!
Yaşamın gerçeklerini görüp,daha olgun insan olacağımı bildiğim için..
Duyulan eksikleri sevdimm!
Her şeye sahip olmanın,insanı her zaman mutlu etmeyeceğini bildiğim için.
Sabahın erken saatinde çalan, çalar saatimin sesini sevdim!
Bana bugünde yaşama olanağı verdiğini gördüğüm için.
Buzlu yollarda yürümeyi sevdim!
Yaşamda da atılan yanlış bir adımın,
insana ne denli acı vereceğini anımsattığı için
Uzakları sevdimm!
Özlemlerin duyguları pekiştirdiğini bildiğim için
Yaşamın renklerini sevdim!
Yaşanılan tüm duyguları tablolara döktüğü için..
Bir şeylere inanmanın mutluluğunu sevdim!
Kendimi iyi duyumsadığımda,yanımda olacak insanların
Varlığını bildiğim için..
Her ne olursa olsun bir şeyin bittiği için üzülmek yerine,
Yaşandığı için sevmeyi sevdim!
Üzüntülere liman olursak,mutluluğun başka yerlere demir atacağını bildiğim için.
Arkadaşlarımla geçirdiğim zamanı sevdim!
İçten bir sohbetin,tüm ağrılara iyi geldiğini bildiğim için..
Ve sevdiklerimin ellerini tutmayı sevdim,,
Avucumun içine bıraktığım yüreğime dokundukları için