Saplanti, hemen ortaya çikan bir arzudur, sevgi ise atesi yakalayan arkadasliktir. Sevginin kökleri vardir ve bir gün büyümeye baslar. Saplanti güvensizlik duygusuyla birdir. Heyecanlanirsiniz ve sabirsizlanirsiniz fakat gerçek anlamda mutlu olamazsiniz. Içinizi kemiren süpheler, cevaplanmayan sorular, sevilmediginize, yakin olmadiginiza dair düsünceler vardir. Bunlar hayallerinizin bozulmasina neden olur. Sevgi ise anlayistir, bazi kusurlari kabul etmektir. Gerçektir. Size güç verir, sizin önünüzde büyür. Karsinizdaki sizden uzak olsa da onun varligini bilmek içinizi isitir. Mesafeler sizi ayirmaya yetmez. Kafanizda hala oynayan ikinize ait film kareleri vardir. Ve siz bu film karelerini izlemekten hiç vazgeçmezsiniz. Size uzak ya da yakin olsa da içiniz rahattir çünkü onun size ait oldugunu bilirsiniz ve onu beklersiniz. Tutku; "Hemen evlenmeliyiz. Onu kaybetmeyi göze alamam" derken Sevgi; "Sakin ol. Panik yapma. Gelecegini güven ile hazirla" der. Tutkunun güvenirligi yoktur. Sizden uzakta oldugunda "Beni aldatiyor mu acaba?" diye düsünürsünüz. Bazen bunu kontrol etmeye bile kalkarsiniz. Sevgi güven demektir. Sakin ve emindir. Karsinizdaki sizin güveninizi hisseder ve bu, onun daha güvenilir olmasini saglar. Tutku pisman olacaginiz seyleri yapmaya zorlayabilir. Fakat sevgi hiçbir zaman sizin yanlis yollara sapmaniza izin vermez. Sevgi yüceltir. Sizi yukarilara çikarir. Yukari bakmanizi saglar. Düsünmenizi saglar.