'Unut gitsin.. Hiç bir şey yaşamadık hiç olmadık gibi davranmaya çalış.. Bir faydası olur belki.. Benden sana tavsiye başkasıyla dene hatta.. '
Son sözlerindi bunlar senin..
Günlerce ağladım bu iki üç kelime için..
Ve hergün yalvardım sana dön diye..
Sense her defasında unut artık saçmalama unut gitsin işte dedin..
Bunlar o kadar dokunduki... bana..
Ve sonra birgün söz verdim hatırlıyorsan sana..
Unutucam dediğini yapıcam ve unutucam.. Söz..
Bunları söylerken hıçkırıklarımı tutamamıştım hatırlıyorumda..
Bak aradan uzunca bir zaman geçti değiştim ben artık..
Bitirdim seni ve dediğini yaptım..
Unuttum gitti..
Şimdi istek sırası bende..
Çıkma olur mu karşıma asla..
Hiç karşılaşmayalım seninle..
Bir daha asla alma adımı ağzına..
Geçmişindekileri sayarken bile sayme mesela..
Sonra..
Sonra seni görsem bile bu başkasıyla olmasın..
Bir başkasıyla elele görmek istemiyorum seni..
Çünkü hala emin değilim dayanabilir miyim buna..
Böyle söyledim diye unutamadım sanma sakın..
Unuttum ben..
Ama sen yinede çıkma olur mu karşıma..
Böylesi daha iyi.. Görmemek seni..
Ve asla çalmasın o melodi..
Hani hep birlikte dinlediğimiz..
O sokaklardan geçmiyorum artık ben..
Sende geçme bensiz olur mu..
Birde..
Hayal kurmuyorum artık..
Sende kurma olur mu..
Hayallerin olmasın hiç bensiz..
Dedim ya sıra sende..
Ben unuttum diyorum.. Sende yardım et bana ve çıkma karşıma..
Bırak herşey kaldığı gibi kalsın..
Bak ağlamıyorumda hem..
Yok artık gözyaşı..
Kalbim buzlaştı..
Ama sen yinede olma başkasıyla..
Bunlarda benim son sözlerim sanırım..
Ben unuttum seni..
Bende unuttum seni..
Unuttum..
Bitti gitti işte..
Dedim ya sıra sende *