Vazoda Tozlu Güller

Son güncelleme: 19.07.2010 10:22
  • Vazoda Tozlu Güller Şiiri - Murathan Mungan


    Yanılmayan iki el
    Kapandı birbirinin üzerine
    Gözleri sisli kır, ad kavmi
    Kırık mühürler
    Yılların derin kalıntısından
    Bağışlamasız bir duruş seçti kendine
    Sanki artık hiç bir şey kımıldatamaz
    İçinde küllenen o beyaz pişmanlığı
    Her şeyi sessizliğiyle bütünleyerek
    Geçiyor kullanmadığı günlerin içinden
    Başka ellerin kurduğu bütün saatleri
    Bırakmış tozlu ayrıntıların zulmüne

    noimage

    Akşamsefaları gibi dalgındı geçen yaz sonu
    Onu görmeye gittiğimde
    Benden öteye bakıyordu benden çoktan geçmiş bakışları
    Bir tek yağmurun sesiyle tanıdık
    Bir şeyler geçiyordu yüzünden bir ölünün anısı
    Kadar belirsiz bir aydınlık
    Nasıl birikmiş içinde bunca süzülmüş acı,
    Nasıl ulaşmış içindeki tedirgin erince
    Kopkoyu bir kötülüğe dönüşmüş onca hayal kırıklığı
    Kayıp kıtalar gibi baktık birbirimize.
    Tamamen silinmiş aklımdan
    Eski fotoğraflarda buluştuğumuz yer
    Oraya nereden gidilir şimdi?
    Oysa karşımda oturuyor
    O opal lambanın gölgesinde
    İyi eğitilmiş kötülüğün bütün incelikleriyle
    Bir de vazoda tozlu güller...

    Murathan Mungan
#19.07.2010 10:22 0 0 0