Gün güne kapı açarken ben kayboluyorum.
Kayıplara karıştığımı ne zaman mı fark ettim?
Şuan Daha öncesi de vardı kayıpların ne olduğunu bilmezdim o zamanlar
Kaybolmuştum
Ben bir ölüyüm, öldürdüler beni El birliği ile diri diri gömdüler karanlıklara. Oysa ki ne çok korkardım karanlıklardan. Korkularımla yüzleşmem iyi oldu. Korkuyu silip attım üzerimden.
Neden öldürdünüz beni ; diye seslenmek istiyorum. Öldürenler için önemsiz küçük bir ayrıntıyım. Aslında ayrıntı bile olamayacak kadar gereksizim. Yüreğime kin ve nefret tohumlarını ektikleri gün, o tohumlarla yeniden döndüm yaşama O tohumlar fidan oldu; onların dallarından bir parçaydım. Uzaktan izledim beni öldürenlerin yaşamlarını Adalet adalet diye seslendim, sesimi duyan olmadı. İnsan kendi adaletini yerine getirmeli dedim bazı bazı Suskun kaldım uzun süre
Yeniden doğan ben önceki benden çok farklıydım. Farklılığım ya da farkındalığım ben olabilmekten kaynaklanıyordu. Ardımda bıraktığım kırıntılar birer ateş topu kalbimde Sisli perdelerin ardında bana emir vermekte olan ses yeni benin şeytan çığlıkları
Yaralı bir kuş gibi sağa sola çarptığım gün sapanla vurdular. Tam kalbimin üzerine çarpan taşla süzüle süzüle inişimi hatırlarım Ah çekişlerim duyulmadı rüzgar iniltisi arasındaIslak bir yüzeyde buldum kendimi, soğuk zemin ve koptum dünyadan.
Öldürdüler beni, ölmek istemediğim vakit
Koydular diri diri mezara Yaşam nedir anlatır mı biri? Geri dönüşümde yaşam adına bildiğim kin ve nefret
Gidiyorum diyerek son kez uçmak istiyorum bir sapanın ucunda hedef olmak Belki dönüşümde sevgiyi , hoşgörüyü ve paylaşmayı görürüm.
Gidiyorum işte, yığılmak istemiyor benliğim. Yorulduğum gün bugün