Sen hiç bilmedin ama,
ben hep sevdim seni...
Gülümsediginde,
nazli ceylanlar inerdi
yüregimin umut pinarlarina...
Kirkikindiler yagardi ansizin
gönlümün vahalarina...
Sen hiç bilmedin ama,
bir derdin oldugunu anlardim
gözlerin daldiginda...
Içim titrerdi,
düsman kesilirdim seni incitenlere,
hüzün dalgalari vururdu
gönlümün kiyilarina...
Sen hiç bilmedin ama,
seni her düsündügümde
yildizlar sevgiyle gülümserdi
ruhumun semalarinda...
Keyifle uyanirdi düslerim
rengarenk safaklara...
Sen hiç bilmedin ama,
gözlerin degdiginde gözlerime,
yeserirdi bozkirlarim...
Bahari yasardim zemherilerde,
sevda kuslari konardi
yüregimin ucuna...
Sen hiç bilmedin ama,
Ne haber dediginde,
denizine kavusan martilar gibi
çiglik çigliga, kanat çirpardi sevinçlerim...
Sihirli bir el degmiscesine
silinirdi bütün hüzünlerim,
günüm aydinlanirdi,
günesim batmazdi daglarimda...
Sen hiç bilmedin ama,
kabul etmek istemesem de,
kis ortasinda düsen saskin cemreler gibi,
zamansiz düsmüstüm sevdana...
Sen çoktan geçmistin o yollari
mümkün degildi geri dönüsün...
Bilirdim vuslatin imkansizligini,
yollara düsesim gelirdi,
aglardim kuytularda...
Sen hiç bilmedin ama,
yas tuttum ardindan
uzaklara gittiginde...
Tutunacak bir daldan mahrum kalan
sarmasiklara döndüm...
Köksüz kaldim,
öksüz kaldim,
sensiz kaldim,
su koskoca dünyada...
Çok yanlizim sensiz,
Günler,haftalar,aylar geçiyo,
Ama ben gene yanlizim,
Öyle özledimki seni bilemezsin !
Kaanim biliyormusun,
Annenle konustum cok iyi bir insan,
Annen bana gülümdiyodu senin gibi,
Artik hic kimse banagülümdemicek çünkü sen yoksun bu dünyada !
Seloya,Aliye ve kardesin Ersana baktimda,
Seni hatirliyorum yüzün gözümün önüne geliyo,
Onlara sahte gülücükler atiyorum beni iyi görsünler diye ,
Ama benim kalbim agliyo seni sensiz yasamaktan çok kötü oluyo !
Gözlerim gözlerine dalip seni çok seviyorum ela gözlümdemek istiyo,
Ama olmuyo bu gönül seni unutamiyo unutmakta istemiyo !
Ben hergün bizim sarkimizi söylüyorum belki Kaanim beni duyodur diye ,
Senden bana kalan sadece o güzel hatiralar seni unutmicam ela gözlüm kalbimdesin !
Hüzünler, hüzünlerimi çeker
Dertler dertlerimi.
Duygularım özleme döner,
Acılarım göz yaşlarına.
Sevgiler ümide benzer,
Yaşamak hayale.
Sen yokken
Ne yaşanır bu yerlerde,
Ne de bir başkasınınken,
Gülmek nasip olur
Bu mutsuz,
Bu umutsuz bedene.
bugünlerde dertliyim
hayat boş geliyor
boş ve anlamsız
herşey yarım kalmış
kuşlar ötmüyor
insanlar gülmüyor
ben ise dertliyim
herşeye küstüm sevdiğim
ama birtek sana küsmedim..
Yoktun!
sustum
ne kadar susulacaksa o kadar sustum.
yolcuyum
uzak
çok uzaklardan geldim
yorgunum
ellerim boş, boynum bükük
gözyaşı dolu heybemde
kalbimi alıp getirdim sana
ayrılıklarla delik deşik kalbimi
başka bir şeyimde yoktu getirecek
dalımda güz türküleri
koynumda ateş
seni aradım kentin sokaklarında
yapayalnız
ve
yorgun
yoktun
çiçeklere sordum boyun büktüler
ağaçlara sordum yaprak döktüler
sığındığım kuşlar da uçtu gitti
bir başıma kaldım ortalarda
sanki yetim bir bahçede
bir tomurcuktun hayatın kollarında
çiçeklerin nazlısı, küskünüydün gönlümün
bütün gün seni aradım
yorgun
ve
yalnız
acılı bir yel gibi
dolaştım durdum sokakları
yoktun
pınarlara sordum akıp gittiler
yıldızlara sordum bir bir söndüler
sigaramı efkâr ettim savurdum gökyüzüne
sonbahar sardı boynumu yaprak yaprak
sonra yavaş yavaş bedenime girdi acı
senden ne bir ses vardı, ne de bir nefes
gülüşünü, gözlerini, sesini takıp koluna
vedalar bıraktığım durakta şiirler okudum
aklımı yitirdiğimi sanıyordu,
acıyan gözlerle bakıyordu herkes
sonra gözlerimi,
ağlamaktan yorgun gözlerimi
ulaşamayacağım uzaklara yolcu ettim
kara trenlere mendil sallayarak.
duygularımı bir vagona kilitleyip
bin ah sürüp dudaklarıma
sustum!
ne kadar susulacaksa o kadar sustum
...
istedimki,
kalbinin durduğu yer
kalbimin durduğu yer olsun...
Gözyaslarimin gizli sebebi benim
Bitsin artik su sayisiz günler derim
Hergün kavusmamiz icin dua ederim
Seni cok özledim canim sevgilim
Sende gurbettesin bende gurbette
Birgün kavusuruz bizde elbette Düsüncelerim
aklim hep sende Seni cok özledim bitanem benim
Ne cok istedim suan boynuna sarilmak
Boynuna sarilip seni koklamak
Ellerini tutup hic birakmamak
Seni cok özledim sevdigim benim
Zamanim seni düsünmekle geciyor
Hatiralarin resimlerin yetmiyor
Hep uzakta oldugun aklima geliyor
Seni cok özledim sevdalim benim
Sensizlik benim büyük derdim
Seni cok özledim canim sevgilim
Inan bana buna yemin ederim
Seni cok özledim belalim benim
Abone oldun rüyalarima
Deliye dönerdim rüyalarda
olmasa Birgün sarilacagim gercekten kollarina
Seni cok özledim herseyim benim
Seni düsünerek ben uyumaz
nöbet tutarim Gökyüzüne bakarak yildizlari sayarim
Bazen seni düsünerek oturup aglarim
Seni cok özledim askim benim
Sanki hep seninleyim senle yasiyorum
Senle yatip senle kalkiyorum
Bunu hep bilki sevdigim Ben seni inan cok seviyorum
Düsünmeki ben birgün baskasinin olurum
Bu gurbet ellerde sadece seni düsünür dururum
Seni sevdikce kendimi bulurum
Düsünsene bitanem ben seni nasil unuturum?
Sevdigim, bitanem, hayatim benim Günden güne alevlenen tek atesi kalbimin Kim nederse desin ben yeminliyim
ÖMÜR BOYU seninim canim sevdigim....
Daha önce yaptım yine yaparım
Aşkını içimde yaşatırım
Kimseye göstermem üzüntümü
Gündüz gülerim, geceleri yalnız ağlarım
O hoş sesini duyamam belki ama&
Çareyi fotoğraflarında ararım
Geçmiş günleri hatırlarım
Düşlerimde ellerini tutarım
Gözlerine bakarım
Ben bu aşkı sensizde yaşatırım
Sen gidince
Sevgi damarlarımdan biri koptu dün
Kan yayılmaya başladı
Vücudumdaki her organa
Ama bir tek kalbime ulaşamadı
Kalbim kana kapağını hiç açmadı
Belki de kabullenemedi kopan şah damarını
Evet, gitmişti artık sevgi damarı
Dağıtmıştı kanlarını
İlan etmişti tüm benliğime
Varlığının artık olmadığını
Nedense bir kalbim kabullenemedi
Bu acı feryadı
İtiraz etti hep
Çoktan kabullenen beynime
Belki de ikna ederim düşüncesiyle
Ama görmüştü bir kere gidişini gözlerim
Kanlar dolmuştu çoktan beynime
Yani gene yalnızdı gidişine kalbim
Gene kapalıydı kapakları gerçeklere...
Seni gördüğü için gözlerimi dağlarım,
Dağlanmış gözlerimle gidişine ağlarım!
Bilirim ki ölmem için vakit henüz erken,
Ama bil ki tetiği çekerim sen giderken!
Fersiz gözlerim dikildikten sonra tavana,
Boşanan bedenim sessizce yere düşecek.
Hani huzurunda titreyen eller vardı ya...
İşte o çaresiz eller tetiği çekecek!
Silah sesinden korkacak uyuyan kargalar,
Kurşun girmiş beynimde kopacak kasırgalar!
Kanımın rengi anlam bulacak gün doğarken,
Odam barut kokuyor olacak sen giderken!
Tutuşturacak kanım duvarları rengiyle,
Uslanacak hayallerim kurşunun tazyikiyle,
Bir musikî olacak ölüm aşkın ahengiyle;
Adınla inleyecek mısralar sen giderken!
Alnımın ortasında açılacak bir kovuk,
Ardından bir çırpınış, sesim hafiften boğuk...
Yanındayken ateşlenen başım şimdi soğuk,
çok istedim yaban gülüm hayatta bir dost bulmayı
ama insan bir dikendir batar kalbine dediler
güvenmek istedim acılara esir ettiler
seni buldum yaban gülüm! dağların en kuytusunda
çiçeklerin en solmazında, yalnızlıkların en derininde
sen yaban gülüm! yalnızlık nedir bilirmisin
yıldızların altında ağladın mı geceler boyunca
aydınlıklar içinde karanlığı yaşadınmı
yalnızlığım utandımı senin yalnızlığını tattığı için
haline bulutlar gözyaşlarını döktülermi
doğan güneş "ben senin için doğmuyorum" der gibi
baktımı nemli gözlerine
sen yaban gülüm! ölmeden ölümü tattınmı
yapraklarını tek tek vücudundan kopardılarmı
günlerce seni bıraktılarmı çölün ortasında
biliyormusun yaban gülüm!
yaşamak suçsa eğer ben cezamı sorgulanmadan idam isterim
benim hayattaki tek arkadaşım gel sen ol yaban gülüm
seninle tekrar yaşama dönmek istiyorum
yaşayamadığım islamı seninle yaşamalıyım
haykıramadığım rabbimin aşkını seninle anlatmalıyım
bir ömür hayatı seninle paylaşmalıyım
ama sakın ağlama! yenik düşme bu dünyaya
Allah aşkı hayatta kalmana yetecektir
susuzluğunu bir ömür boyu gözyaşlarımla ben gidericem
güleceksin yaban gülüm! hiç solmayacaksın
çünkü herşey rabbini sevdiği müddetçe yaşar
islamı yaşadığın sürece kökleri zamanı sarıyor
bunun için burdayım yaban gülüm!
bu yüzden merhametsiz insanlardan uzak
senin yanında ölmek istiyorum yaban gülüm!
seninle gözlerimi bu hayata kapatmak istiyorum
mezarım senin hemen başucunda olsun
ben ölürsem yaban gülüm, tohumlarını mezarıma dök
dök ki yeni yaban gülleri filizlensin üzerimde
hayatında gülmeyen bu acizane kul, son defa gülsün
beni ilk ve son sen mutlu et yaban gülüm
toprağın altında unutmaki ruhlar ölmez
ve sorgu melekleri glip dünyada ne yaptın derlerse
seni gösterek "yaban gülüme sorun" diyerek ağlayacağım
anlatırken boynunu büküp sakın sakın utanma
ah dağların gülü
bizi bu duruma düşürenler utansın, onlar kahrolsun
ben cehenneme gidersem beni unutma yaban gülüm!
mezarımda senden başka ot bitmesin
başka kökler sarmasın günahkar bedenimi
sadece sen ol yanımda bana dünyayı hatırlatan
sen ol ki hayatı olduğu gibi kabul etmeyeyim
görmek istediğim şekilde düşünebileyim
ama nasıl olursan ol nasıl yaşarsan yaşa
asla hiçbir zaman beni unutma
sakın unutma olurmu yaban gülüm.....
Hayatın Sihri Bozuldu Silindi Bütün Renkler
Sensizim Yalnızım Bir Garip Haldeyim Anlayacağın
Ama Ama Yine Seni Anıyorum Andıkça Yanıyorum
Yaprak Gibi Dökülüyorum Sinemi Sensiz Dağlıyorum
Ağlamak Ağlamak Yakışmaz Amma Artık Ağlıyorum
Seni Bir Serçenin Gözyaşları Kadar Çok Ama Çok Seviyorum
Hani Hani Serçeler Ağladığı Vakit Ölüyorlarmışya Son Bir Nefes
Alıyorum Veriyorum Alıyorum Seni Arıyorum
Bulamıyorum
Yani Ölüyorüm Öylesine...
SENSİZLİK ZOR SENSİZLİK
AĞLIYORUM SEN YOKSUN DİYE
NEREDESİN SEN NEREDE AĞLIYORUM SENSİZİM DİYE
AĞLIYORUM ÇÜNKÜ SEN YOKSUN YANIMDA
SEN YOKSUN BAŞ UCUMDA AĞLIYORUM AĞLIYORUM
GELDE GELDE GÖZ YAŞLARIM DİNSİN ARTIK GELDE DİNSİN
ŞU KALBİMİN ACISI DİNSİN ARTIK SENSİZLİK ÇOK ZOR BUNU BUNU SEN BİLEMEZSİN