>>BIZ KIRPILER
> >>
> >>
> >>Eski zamanlarda bir kis, gece soguklari baslamis. bu gece
sogugundan butun hayvanlar etkilenmisler, buyuk kayiplar vermisler ama en
çok kayip verenler kirpilermis; bildiginiz gibi onlarin pek çok hayvan
gibi kalin kurkleri yok bunlarin yerine kendilerini sicak tutmasi zor olan
dikenleri var. bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler
>meclisi
> >>toplanmis çozum aramaya baslamislar, tartisa tartisa en
sonunda buyuklerinden birinin gece olunca tum kirpilerin bir araya
>toplanmasina,
> >>birbirlerine yakin durarak geceyi geçirmeye karar verilmis.
boylece kirpiler birbirlerinin vucut sicakligindan yararlanacak,
aralarindaki hava sirkulasyonunu da onleyerek donmaktan kurtulacaklarmis.
> >>
> >>ve ilk geceki deneyimlerinde bunun ise yaradigini
> >>farketmisler ama baska bir sorun varmis, o da usuyen
kirpilerin birbirlerine
> >>fazla yaklasmalarindan dolayi birbirlerine dikenlerini
batirmalariyla yaralanmalar gerçeklesmis, daha sonraki gece uzakligi fazla
tutmuslar yaralanma korkusundan. bu yuzden de bazi donma olaylarinin onune
geçememisler ancak her gece buna devam ederek deneye yanila, deneye
>yanila
> >>birbirleinin vucut sicakligindan yararlanacak kadar yakin,
ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayi ogrenmisler.
> >>NE DERSINIZ BIRGUN BIZ DE BU DENGEYI YAKALAYABILIR MIYIZ?