YALNIZ İNSAN
Yalnız insan merdivendir
Hiçbiryere ulaşmayan
Sürülür yabancı diye ...
Dayandığı kapılardan
Yalnız insan deli rüzgar
Ne zevk alır ne haz verir
Dokunduğu küldür uçar
Sunduğu tozdur silinir
Yalnız insan yokki yüzü
Yağmur çarpan bir camekan
Ve gözünden sızan yaşlar
Bir parçadır manzaradan
Yalnız insan kayıp mektup
Adresimi yanlış nedir
Sevgiler der fırlatılır
Kimbilir kim tarafından .."
Louis Aragon.....
Bu sözler bana ait değil Birsum.Sadece bana yazdırıldı!!!Ölüm anında gerçek kurban kimdir acaba?Ölenmi kalan mı?Bazen kalan olur günahların kurbanı...Ama bir fark vardır kurbanlar arasında;bazen katiller kurban olmak uğruna dünyanın bütün suçlarına denk günahları sırtlanırlar insanlıklarından vazgeçerek...
O kadar çok uçmuşuzki boş hayalleri kanat yapıp kendimize
Unutmuşuz iki ayağımızın üstünde durmayı!
Bizde olmayanı eksiğimiz saydıkça
Eksilmiş farkına varamadığımız tamlarımız!!!
Öyle bir zamandayızki bir yanımız bahar bahçe bir yanımız yaprak döker!Yeşermeden dökülen yapraklar baharımızın en güzel zamanını çalarken bizden sadece bize düşen yanıyla ilgileniyoruz!Ne büyük bir kayıptır bu güzel ömrümüzden feda ettiğimiz...
Yüreğin gerçek bir insan kadar saygı duyulası yöreleri vardır.
O yöreler ki tenhadır.
Bir zaman bütün menfaat gözetir kişiler ayak basmıştır o bayram yerine. Ve yine yakın zamanda aynı gözü-pekler alıp götürmüştür şenlik sebebi olan her şeyi...
Artık her netice onların o pek gözlerinden sonrasında ortaya çıkacaktır.
Bir yüreğin gerçek bir insan kadar saygı duyulası yöreleri vardır.
Dokunulmamıştır diyemezsiniz.
O yörelere aynı saygıyı hakeden gerçek bir insan dokunmamıştır.
Elbet dokunacaktır..
Ama bazı insanlar hep tenha kalacaktır.