Elif aşk hatırına

Son güncelleme: 24.02.2011 02:03
  • ELİF AŞK HATIRINA...!






    ELİF AŞK HATIRINA...!

    "elif" karanlıkta oturuyordu
    bir "be" bulsa, açılacaktı yolu;
    ama sırdı "be"
    "elif" sırrın varlığını bile bilmiyordu
    oysa gelmesi gerekiyordu be'nin
    gelmesi ve
    ayağına düşmesi elif'in.


    ..........

    her elif'in yolunu açacak bir "be" yaratan bir yar var ki; kelam'ını başlatır bir "elif" ilecümle içinde elif'in varlığını hissettirir sabretmeyi bilene. elif'i cümleye sevdirir; cümleye elif'i faydalı kılar. kelam'ını kalbe vahiy kılan bir yar var ki, elif'liğinin idrakinde olmayan her yürek için büyük sıkıntılar verir; bu, oyâr'in merhametindendir, fazlındandır.


    elif

    yâr'sızlığı seçtiğin gün, be'nin yakınlığına el çevirdiğin gündür; aşk'ı anlatan bir cümle başlamaz artıkyusuf'un kıssası başlamaz artık; karanlık bitmez, kuyudan çıkmaz bir sultan; züleyha'nın yüreği aklanmaz aşk'la


    elif

    yâr'sızlığı seçtiğin gün, onulmaz yaralar açılır yüreğine; varlığından bîhaber olduğun o belde-i ahsen'eartık sen hüzün mevsimini yaşarsın her dem; inşirahı dileyen dilin yorulur, aşk'ı dileyen yüreğin yorulur. inşirahı dilersin her dem; zikri özleyen gecelerin şikayetini duyar kulakların, dilin damağını özlerdilin yâr'in adını özler; nefese dokunmayı özler


    elif

    yâr'sızlığı seçersen, be'nin yanında olduğunu hissedemezsin. aşk'ı anlatırlar sana, vasfının "arayan" olduğunu anlayamazsın. girdiğin her sokakta oyalanırsın; be'nin sokağına varmaz ayakların; aşk'ın sokağına varmaz


    elif

    senin cümley(l)e aşk'ı anlatman lazım; be'yi bulman lazımbe'yle olman lazım!

    elif

    aşk hatrına yâr'e yakın kıl yüreğini.
    kapatma kapını başkalarına da...

    nokta!
    (nazan bekiroğlu) Cam Irmağı Taş Gemi
#24.02.2011 00:50 0 0 0
  • eline emegine saglık
    tşk
#24.02.2011 00:53 0 0 0
  • Elif diye


    Elime aldım kalem, yazarım kelam
    Sana düşlenmeyen zaman, haram
    Düşler, bu abdal gönül, bu adam
    Diye diye ELİF diye

    Gözlerinin bal''ı dilinden sızar
    Kimse bakıpda, etmesin nazar
    Kimin haddi, kim seni yazar
    Diye diye ELİF diye

    Ab-ı hayat'a usaresin sen bağ bağ
    Yürekleri yakarsın narınla dağ dağ
    Akıllardan akılla gezersin çağ çağ
    Diye diye ELİF diye

    Nâzın söz söz olur, hasetler çatlar
    Kelam kor olur, Cümle, Satır atlar
    Kimin haddi, Seni el''den el''e arar
    Diye diye ELİF diye

    Endâmın, duruşun, hep âkla zîyan
    Gezip gezip düşünürüm, Durağan
    Aklıma gelir tatlı tatlı nur siman
    Diye diye ELİF diye

    Saçlarını, rûzgâr yellesin tarasın
    Tenini, yağmur yağa yağa yıkasın
    Elin değdiği yerlerde çiçek açsın
    Diye diye ELİF diye

    Dilini şarkılar türküler süslesin
    Ne söylersen sevgiyle püslensin
    İsminle hep melekler söyleşsin
    Diye diye ELİF diye

    Ay, masal masal anlatsın düşünde
    Gün, güne, bir bir eklensin gülüşünle
    Yıllar ipini çekip, gelir ard''ı peşine
    Diye diye ELİF diye


    Fatih EFE
#24.02.2011 00:56 0 0 0
  • Ansızın yıldızlar çalınır geceden. Hayatın koynundan zamanlar çalınır. Uzak bir gidiş düşer ömrünüze. Gülüşleriniz solar düşleriniz tutuklanır. Geceden sabaha yollar tutulur. Hüzün zehirli bir ok gibi saplanır kalbinize. Gözleriniz uzaklara dalar kalbim uzak bir düş büyütür. Özler hüzünlenir yalnızlaşır Ağlar...
    bu işte bir yanlızlık var
    Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır
    Yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım
    Bu gece dağ başları kadar yalnızım

    Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
    Dudaklarımda eski bir mektep türküsü
    Karanlıkta sana doğru uzannmış ellerim
    Gözlerim gözlerini arıyor durmadan



    Nerdesin?
    yalnızlık geziniyor damarlarımda... melankoli zehirliyor ruhumu...ve umuda yazdıramıyorum adımı...

    bu işte bir yalnızlık var...
    Sen ey büyük yalnızlık Bir sen terketmedin bizi...!'
    Yalnızım uçurum kıyısında hayat ve Ölüm (sonsuz başlangıç) arasında...



    Puslu bir sabah ayazını peşimden sürükleyerek gidiyorum.Yalnızlığımı köhne bir sandalın sahipsiz sürüklenişine bırakırkenn hüznüm ardından ağlıyordu.Alışkanlığından vazgeçen bir tiryaki gibi sıkıp yumruklarımı arkama dönüp bakmadan gidiyorum.
    Sahibi olmadığım ama üzerime zorla giydirilen bir beden büyük bütün kaçışları ihtiyacı olanlara bırakacaktım vicdanım el vermedi.Usulca soyundum ve sahiplerine geri verilmek üzere bir kennara bıraktım hepsini gidiyorum.Umudum küçük bir kız çocuğuel salla¤¤¤¤¤ çağırıyor benni uzaklardan.

    Israr etmeyeceksin kalmam için ama hani olur ya yine de etme.Yapamadığım tek şey (Bilinmeyen)di baharda kardelen yetiştirmek.Sen onu istedin mahcup oldu yüreğim gidiyorum..

    Yeni değill bu yalnızlık...



    Ve alıştım gidemediğim yerlerden yalnız dönmeye...
    benni de götür yalnızlığına... bennim yalnızlığım çook Kötü (kem)...



    gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar yeryüzünde sizin kadar yalnızım...
    yalnızlığa elbet alışır yüreğim yalnızlıkla belkide başaçıkabilirim... sensizlik bennim canımı acıtan...
    ve yalnızlık... sigara külü kadar yalnızlık..
    Kopkoyu bir yalnızlık demledim kenndime Yanında ne kızarmış ekmek kokusu ne de annemin yağlı reçelli ekmekleri...
    Aldım elime kalemi boş bir sayfa buldum Yalnızlığı yalnızlığa anlattım Pabucu dama atılmış hayallerime ağladım karanlığın yaralayıcı boşluğunda...

    Yalnız gördü ya! Gelir bennde kalır yalnızlık Uzar geceler..İstanbul'a yağmurr yağar karla karışık.
    Kar'ı ayıklar yağmurr kokuları alırım koynuma Ot koyarım göz ucuma Anla; Yine yangın Yine hasret Yıkanan İstanbul'dan düşen payıma
    ağla gözüm dinsin sızımbu şehirde yalnızımhasret bennim hüzün bennim ama yine umut bennimdüğün dernek sizin olsun bana Ölüm (sonsuz başlangıç)leri verin

    Ağlamak istedim her şey (Bilinmeyen)e inat
    gökyüzü başladı ağlamaya ağladığımı da göre ( öyle bildirilmiştir )n olmadı.
    Dinledim saatlerce içimin sızısını dinledim.
    Yalnızlığımı dinledim.
    Çok şey (Bilinmeyen)ler anlatan bir sessizlik vardı havada.
    Tek hissettiğim yalnızlığım çaresizliğim çıkmazlarım
    ve gözlerimden akan yaşların yanaklarımda can vermesiydi

    Elif gibi yalnızım!



    ne esrem ne ötrem...ne benni dururan bir cezmim ne bana benn katan bir şeddem var...
    ne elimi tutan bir harf ne anlam katan bir harekem...kalakaldım sayfalar ortasında...
    İste böyle benn gibi sen gibi.bir okuyan bekledim bir hıfzeden belki.
    gölgesini istedim bir dostun med gibi....
    sızım elif sızısı

    sevmek korkulu rüya yalnızlık büyük acı hangi kapıyı çalsam karşımda buruk acı
    Denize dökülen bir damla su yok dere yataklarında.Çiçekler kurumaya yüz tutmuşkenn hazann bahçelerinde sen gülümserdin sen de yoksun Artık (gayrı).
    Son bulmuş bir fırtınanın enkazını topluyor kalbim.Yol boyu kalp kırıkları cam kırıklarına karışmış Gülümseyemiyor güneş senin gibi ya da yağmurr çiseleyemiyor suya hasret gönlüme.

    'Gitmesen olmaz mıydı?' derdim ama mecbur olmasan gitmezdin Ilık yağmurrum. Ellerimi boş bırakmazdın bu zemheri yalnızlıkta.
    Biliyorum aslında sen hiç bir zaman gelmedin bana...Duymuyorsun....Gitme diyorum sana...gitme....
    Çığlıklarım boğuluyor gecenin karanlığında....Gece korkunç...gece sessiz...gece yalnız...Sesim kısılıyor....
    Gidişin bitişi olacak yüreğimdeki heyecanınGidişin sönüşü olacak gözlerimdeki ateşin....benniyüreğimdeki sevgiyi..Gözlerimdeki bitmek bilmeyen umudu unuttun.....



    Ama ne olur bunu unutma.... Gidişin dinderemez bu fırtınayı.Bir fırtınanın uğultusuyla sesleniyorum sana;GITME....
    geceler uzun ve yalnız yoksun sabaha kadar düşümde bile uzaksın bunu kim hayra yorar
    yalnızlık tek kelime(kelam) ile sensizlik...
    Bana ne olur ellerini ver! Gideceksin ama yine gel döneceksin diye söz ver....
    ne olur gel! benn sensiz İstanbul'a düşmanım...
    Ey Kalbim! Yalnızsın bu yolculukta da...

    a
#24.02.2011 00:57 0 0 0
  • Ellerinize Sağlıklar Güzellllllllllllllllll....
#24.02.2011 01:22 0 0 0
  • Bu güzel konu için teşekkürler ...

    Şiirleri ayrı başlık altında açarsan daha güzel olur ...
#24.02.2011 02:03 0 0 0