uzun zaman oldu bir şeyler karalamayalı...
zannetmeyinki hissizlikten değil...
aşkı öyle doluca yaşıyorki gönlüm...
sevda denizinde boğulmak üzereyim sanki...
mutluluk merhem oldu yaralı yüreğime...
Aşk-a inancım yeniden oluştu seninle...
gönül gözüm açıldı,yüreğim kurtuldu yoğun bakımdan...
ben yeniden doğdum,yeniden aşık oldum seninle...
aslında dünü anlatmak için yazmaya başladım...
ama bak!
dünü değil,seni anlatmaya,sana yazmaya başladım...
tüm yüreğimle,tüm kalbimle seni sevmeye alıştım...
neydi öyle dünkü halimiz...
çocuklar gibi şen vede mutlu...
gözbebeklerimizin içleri gülüyordu mutluluktan...
ben huzuru seninle,senin yanındayken yakalıyorum...
seninleyken herşeyi unutuyorum...
hiç birşey umrumda değil inanki...
güneş batmış yada hiç doğmamış...
denizler kudurmuş köpek olmuş taşmış...
kim ne söylemiş,hangi kör kuyuya taş atmış...
yada kimler beklemiş beni karanlık denilen yolların sonundaki aydınlıkta...
hiç önemli değil sevdam...
hemde hiç...
dün gece yol boyunca seni düşündüm...
düşümden çıkıp geldin yanıma oturdun...
beraber yol yaptık,beraber direksiyon salladık..
mutluydum,huzurluydum seninle...
tüm ömrümün seninle geçmesi dileklerimle...
17/11/2012
karalamak için çağırdığım harflerimin kimin yanında yolculukta olduğunu daha iyi anladım şimdi ...
.. benim güzelliğini anlatamayacağım, toparlamamın mümkün olmadığı bir gündü ...sen öyle güzel anlatmışsın ki doyamadıkça okumaya ,defalarca öptüm yüreğinden .. tüm yolculuklarda seninle olmak dileğimizle.. (sana kaçan harflerimle ve yanına aldığın hayalimle) ...
sensiz hiç bir sokak lambasının ,
düşlerimizi kurduğumuz ay ın , yıldızların hiç birinin önemi yok
zifiri karanlıklar içinde heryer
tüm tanıdıklar yabancı ,tüm konusanlar anlamsız birşeyler söylüyorlar karsımda
göremiyorum , duyamıorum ,anlayamıyorum ...
aynı ışıklı sokak...aynı selam verenler... aynı sohbete tutuştuğumdu o kişiler ...
her gece gökyüzüne konanlar aynıydı , oysa..
farklı olduran sendin...bir sen eksiktin
bir sen yoktun bu kadar ışıltının arasında
sensiz hiç bir anlamı yok ...heryer zifiri karanlık sen olmayınca..
bunca ışığın , bunca milyonların arasında...
muhteşem.tek kelimeyle harika.sözler anlatım kelimeler öyle güzel harmanlanmışki.şiir dende öteye geçmiş.hayat hikayesi olup çıkmış.
gönlüne ruhuna yüreğine ve dahası bu güzel duygularına sağlık.
kutlarım canımm
söylesene benden sonra nasıl değişti yaşamın
ben yokken yanında ,neleri anımsattı aklına gelen adım
diyebilirmisin benim gibi,
adını duyduğum da içimi çektim derin nefesle
başımı ellerimin arasına alıp masamda daldım hayallere
özlemim arttığında şehrimin sevda kokusunu soluduğunu
en soğuk köşe başlarında ellerim cebimde dolasırken
ısındım düşünerek ,montumun cebindeki dokunuşlarımızı
sıcaklığımı hissetmek için yastığına sarılıp uyuduğunu
diyebilirmisin ruyalarımda adını duyup irkildiğimde
sağa sola bakınıp gözlerimin seni aradığını...
öperken soğuk resmini hissetsem sıcacık nefesini
dokunsam içi gülen gözlerine , götürürmüsün sol yanına elini
fısıldasam burdan ,duyarmısın iyi geceler sevdiğim dediğimi
koysam yastığıma başımı
açsam ellerimi besmelemi cekerken
içindeki ses söylermi ,rüyalarıma gelmeni dilediğimi...
sert bir vuslat havası esiyor gönlüme
kokusu dokunusları seni andıran
ne yazılan ..ne anlatılan ...
tutuşturur adınla her hücremi, seni ömrüme Yar eden...
depreştirir anılarımızı beynimde ne yapıp etsemde söküp
atamam fikrimden..
sesin mırıldanır limana yaklaşan gemiyle birlikte
bir anda herkes sen oluverir ,yüzün belirir ötelerden
'hayal olma bu kez' derim ,'sakın kaybolma ..
bu kez göç edip terketme..ah be yar..ölme'
düğümleme boğazımı, yutmak cok zor sensizliği anlatan harfleri
sindirmek ölüm be yar..! ayrılığın kelimelerini...
hayaldir ya, en sonunda yaklaştıkça cıkar ortaya
can yakan acılar
geriye sararım kurduğum hayalleri
kalırım bu sayfanın cıkmaz sokaklarında üç noktamla
yırtıp atamam bilirsin ..silerim ..silerim ama
güçlüce bastırsamda yok edemem izlerini..
sıraya dizip söverim sana benzeyenlere
batırırım seni getiren gemiyi,
öylece kalakalırım yarı silik hayallerimle
ağlarım sensizliğimle...
bak gün döndü yine akşam oldu...
havada buz gibi bir AYAZ...
gönlüm demlenme vaktine geldi...
yüreğim sana düştü,muradına erdi...
ve ne Poyraz kaldı ne Kar nede Yaz...
bundan sonra kalbimin tellerinde hep cümbüş hep saz...
yüreğini yüreğime yasladığından beri,
kurtuldu yüreğim üşümekten...
ellerimi tuttuğun günden beri...
damarlarımda kan yerine aşk şerbeti dolaşır oldu...
gönülden fermanını çekme sakın sevgili...
bıçağın kınında,aşkım kalbinde kalsın...
bana haram etme sakın kendini...
yüreğim yüreğinde,aşkın kalbimde kalsın...
sana şimdi şu an söz veriyorum sevgili...
ölümüm senin elinden olsun,kanım sana aksın...
Bazen öyle anlar geliyor ki ,
herzamanki sevmelerimden daha çok sevmek istiyorum seni
ellerimi acıtırcasına sarılmak
canını yakarcasına
boğarcasına ,öldürürcesine sevmek .....