Bembeyaz bir sayfa açıyorum sana ve bana.
Olmayacak böyle, sürekli kaldığın yerden devam etmiyor hayat.
Bazen bambaşka bir yerlerden başlamak lazım devam etmek için.
Tabi sen şimdi karşıma geçip gülüyorsun.
Başla canım ben mani olmayayım diyorsun.
Ben seni bilmiyor muyum sen bana şu anda kahkahalarla gülüyorsun.
Verdiğim kararları uygulamaya geçme süremin ve tekrar dönüp dönüp dur bakalım haftaya demelerimin ilk şahidi hep sen olduğun için, sanıyorsun ki bu seferde ben aynı yerdeyim.
Başa dön ve lütfen tekrar oku.
Kelimeleri sindire sindire bir kez daha yüksek sesle oku.
Bembeyaz bir sayfa açıyorum sana ve bana.
Olmayacak böyle, sürekli kaldığın
yerden devam etmiyor hayat.
Bazen bambaşka bir yerlerden başlamak lazım
devam etmek için.
Senin bana destek olman şart biliyorsun.
Seninle geçirdiğim zamanlar, sana danışmışlıklarım her zaman daha fazla.
Bunun sen de, ben de ve hatta o da gayet farkında.
Bazen takılıp kalmıyor deyilim,
neden seninle daha iyi anlaşıyorum acaba diye.
Öyle ya kavgalarımızı hatırlasana
Ben sevme diyorum sen kapılıp gidiyorsun.
Ben üzülme diyorum sen kendini kahrediyorsun.
Ben unut gitsin diyorum, sen bir kere kırıldım diyorsun.
Hiç lafımı dinlemiyorsun.
Kendi başına buyruk hallerin yok mu, deli ediyor beni.
Heyecanlara yenik düşmelerinden nefret ediyorum,
yüreğim bazen ağzıma kadar geliyorsun, gene de bir şey demiyorum.
Farkında mısın, ben ikimize yepyeni bembeyaz bir sayfa açıyorum.
Tekrar sevelim, sevilelim, heyecanlar duyalım, hatta aşık olalım istiyorum.
Yüreğim duyuyor musun bu defa ben senin kapılarını sonuna kadar açıyorum.
Uç uçabildiğin, sev sevebildiğin kadar.
Ben peşin sıra geliyorum.
Kendi başına buyruk hallerin yok mu, deli ediyor beni.
Heyecanlara yenik düşmelerinden nefret ediyorum,
yüreğim bazen ağzıma kadar geliyorsun, gene de bir şey demiyorum.
Farkında mısın, ben ikimize yepyeni bembeyaz bir sayfa açıyorum.
Tekrar sevelim, sevilelim, heyecanlar duyalım, hatta aşık olalım istiyorum.
Yüreğim duyuyor musun bu defa ben senin kapılarını sonuna kadar açıyorum.
Uç uçabildiğin, sev sevebildiğin kadar.
Ben peşin sıra geliyorum.
Hissetmek.Önemli olan budur be arkadaşım,bir başkasının yazdıklarını hissetmek.Aslında insan her yazılanda kendini arar ve bir parçada olsa bulur.Duyguların dili dedikleri işte budur.