Derdinden divane deliye döndüm,
Uğrunda mum olup eridim bittim,
Aşkınla yanıp kül oldum gittim,
Senden başkasını istemez oldum.
O fırtınalı boralı gecelerde,
Karavanımı sallayan gök gürültüsünde,
Çisil,çisil yağan yağmurun sesinde,
Senden başkasını duyamaz oldum.
Sabah olup yollara düşünce,
O mahşeri kalabalığın içine girince,
Kaybolup gittiğim insan seli içinde,
Senden başkasını göremez oldum.
Gecenin karanlığında uzaklardan gelen,
Uykularımı kaçıran rüyalarıma giren,
Her zaman hayallerimi süsleyen,
Senden başkasını bilemez oldum.
Benim için bir nebze gülemesen de,
Bana Sevginden azıcık veremesen de,
Ufacık bir ümidi çok görsen de,
Senden başkasını Sevemez oldum.
Mesajlarımı okumasan,
Cevabını hiç vermesen de,
Telefonlarının arkası kesilse ,
Sesini hiç duymasam da,
Beni hiç düşünmesen,
Aklından silinip gitsem de,
Senden başkasını Sevemez oldum.
Seni düşünmekten hiçbir şey göremez oldum,
Ağlamaktan hiç gülemez oldum,
Aşkından delirdim,divane oldum,
Senden başkasını Sevemez oldum.
Sonu ne kadar hicranla da bitse,
Yükselin sonu olsa,ecel alıp gitse,
Son yolculuğumda bir damla yaş dökmesen de,
Senden başkasını Sevemez oldum.
Ecel geldi kapıya gidemez oldum,
Bu dünyada artık gülemez oldum,
Yalnız seni Sevdim,senin uğruna soldum,
Seni bir kez görmeden Ölemez oldum...