hedefe ulaşamazsa da topraktan kurtulmayı öğrenmiştir ya.
Sen de rûhunu bedenden kurtarıp uçmayı öğren.
Gördüğün renkler, şekiller, tattığın lezzetler, zevkler sana kalmaz.
Bütün gönül darlıkları dünyaya bağlandığın nisbettedir.
Bunları düşünüp anladığın gün, üzüntün kalmayacaktır!.."
Değerli arkadaşım Nirvana;çok sağolasınız bu anlam yüklü paylaşım için.Aslında hiçde derin olayan bir paylaşım,neden biliyormusunuz?İnsan olarak vazifemizdir bu bizim,ama insanlığımızdan o kadar uzaklaşmışız ve bu güzel paylaşımınızdaki anlatılanları o kadar derinlere gömmüşüz ki,geri ortaya çıkarmayı ya enayilik veya zayıflık olarak görmeye başlamışız.Sanki insan bedenimize bürünsek hayatın çarkında ezilecekmişiz gibi.Oysa asıl zayıflık dünya malına ve zevkine dalmak değilmidir?